พอมาถึงโต๊ะทำงานของท่านประธาน ดอกเตอร์หนุ่มก็ถอนใจยาวเมื่อเห็นแฟ้มงานที่รอเขาอนุมัติเรียงรายรออยู่บนโต๊ะ แต่ก่อนการทำงานไม่ใช่เรื่องน่าเหนื่อยหน่ายใจขนาดนี้ แต่ไม่รู้ทำไมเดี๋ยวนี้ยิ่งนับวันเขาจะยิ่งไม่อยากออกมาจากบ้าน
ยิ่งตอนที่อุ้มร่างภรรยาสาวออกมาห้องน้ำ เขายิ่งร้อนรุ่มแปลกๆ ไม่รู้ป่านนี้ดาราตรีจะตื่นหรือยัง ขนาดเขาประวิงเวลาออกมาทำงานสายกว่าทุกวันก็ยังไม่เห็นเจ้าหล่อนลงมาจากห้องเลย ทุกวันนี้ดาราตรีอาจจะเห็นว่าเขาไม่สนใจ ไม่มองหน้า ออกจากบ้านเกือบทุกคืน แต่เจ้าหล่อนไม่รู้หรอกว่าเขาเองก็แอบสำรวจหล่อนอยู่ตลอดเวลาที่เผลอ
ยายเด็กจอมหลอกลวงผอมลงอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าที่เคยสดใสก็ดูไร้ชีวิตชีวา จนเห็นทีไรก็พานใจหายทุกที ทั้งที่คอยเตือนตัวเองไว้แล้วแท้ๆ ว่าอย่าได้ไปสนใจ อย่าได้หลงกลผู้หญิงร้ายกาจอย่างนั้นอีก แต่ดูท่านานวัน เขาจะทรมานยิ่งขึ้น
“เสือ”
“ครับดอกเตอร์”
“ข้าวเช้าฉันล่ะ”
“เอ่อ...
