ไข่มุกต้องรีบสรุปเพราะว่าหล่อนจะต้องจัดการประสานเรื่องการเดินทาง
“ครับ… งั้นคุณช่วยจัดการเรื่องการเดินทางและที่พักได้เลยนะครับ… ”
ไทเลอร์สรุป
“ค่ะท่าน… ”
ไข่มุกรับคำ ก่อนจะทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้ คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหารีสอร์ตที่ไทเลอร์เป็นคนแนะนำว่าเขาอยากพักที่นี่ โดยหารู้ไม่ว่าตอนนี้ไทเลอร์กำลังนั่งมองหล่อนด้วยสายตากลัดมันเหมือนสัตว์นักล่าที่หมายขย้ำเหยื่อ แต่ก็พยายามซ่อนความโหยหิวเอาไว้
ในเวลาต่อมา
ตอนสายของวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันเสาร์ หลังจากเครื่องบินโดยสารภายในประเทศที่บินขึ้นจากสนามบินเชียงใหม่ใช้เวลาลอยลำอยู่กลางอากาศได้ไม่นาน ก็มาร่อนลงจอดที่สนามบินหัวหินอันเป็นจุดหมาย
“รอสักครู่นะคะท่าน… ”
ไข่มุกกล่าวหลังจากพาท่านประธานเดินเข้ามานั่งรอในร้านกาแฟ
หล่อนสั่งกาแฟให้เขา…
จากนั้นกดโทรศัพท์มือถือ ยกขึ้นแนบหู พูดคุยกับคนที่อยู่ปลายสายเพียงสองสามคำรถตู้ของโรงแรมที่จองเอาไว้ก็แล่นมาจอดรอรับอยู่หน้าประตูทางออกของสนามบิน
“รถของโรงแรมมาถึงแล้วค่ะท่าน”
ไข่มุกเข้ามารายงานท่านประธาน…
หล่อนทำหน้าที่เลขาอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะพาไทเลอร์เดินทางต่อมายังโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ริมชายหาดในอำเภอปราณบุรี
ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงกว่าๆ…
รถตู้คันใหญ่ก็วิ่งมาถึงรีสอร์ตอันเป็นจุดหมายปลายทาง เป็นรีสอร์ตสุดหรูที่ไทเลอร์แนะนำเจาะจงว่าอยากจะพักที่นี่
และในขณะที่ไข่มุกกำลังเดินเข้ามาติดต่อหน้าเคาน์เตอร์เพื่อนเช็คอินน์เข้าพัก
จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาหาไทเลอร์ด้วยท่าทางเป็นกันเอง
“เฮ้… ไทเลอร์… ”
ชายผิวชาวคล้ายชาวจีนหุ่นอาเสี่ยพุงพลุ้ย เดินตรงเข้ามาสวมกอดกับไทเลอร์
“เป็นไงบ้างวะเพื่อน… ไม่ได้เจอกันนาน… ”
ไทเลอร์ทักทายเพื่อนอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ทำให้ไข่มุกได้รู้ว่าที่แท้เพื่อนคนนี้ก็คือ ‘เสี่ยเอ็ม’ เป็นเจ้าของรีสอร์ตแห่งนี้และเป็นเพื่อนเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันกับไทเลอร์ตอนอยู่ต่างประเทศ
หลังจากไทเลอร์กับเจ้าของรีสอร์ตเดินไปนั่งคุยกันอยู่ครู่ใหญ่ๆ ด้วยท่าทางสนิทสนมเป็นกันเอง
ก็ได้ความว่าเจ้าของรีสอร์ตอยากให้ไทเลอร์พักที่ห้องวีไอพีสุดหรูหราและวิวดีของรีสอร์ต
ทำให้แผนการทุกอย่างที่ไข่มุกเตรียมเอาไว้ต้องเปลี่ยนแปลงไปกะทันหัน โดยที่ไข่มุกไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าแผนหื่นของไทเลอร์ได้เริ่มขึ้นแล้ว
ในเวลาต่อมา
เมื่อรู้ว่าเพื่อนของเจ้าของรีสอร์ตมาเยือนถึงที่ พนักงานรีบเข้ามาขนกระเป๋าสัมภาระของไทเลอร์และไข่มุกด้วยท่าทางกระตือรือร้นเพื่อเอาไปไว้ในห้องวีไอพีสุดหรู
ห้องนี้ตั้งอยู่บนเนินดินสูงและติดชายหาด ทำให้มองเห็นน้ำทะเลสีครามได้อย่างชัดเจน และยังมีเสียงคลื่นกระทบโขดหิน ดังคลอไปกับเสียงลมทะเลพัดโชยมาตลอดเวลา
สภาพของห้องพักที่ได้เห็นสวยงามหรูหราสมกับเป็นห้องพักสำหรับแขกวีไอพีก็จริง
แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้ไข่มุกรู้สึกตกใจก็เพราะเห็นว่าที่ห้องนี้มีเตียงนอนแค่เตียงเดียวเท่านั้น
“เอ่อ… ท่านคะ… มีแค่เตียงเดียวหรือคะ”
หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะถาม
“ใช่ครับ… อันที่จริงห้องนี้เหมาะสำหรับเป็นห้องฮันนี่มูนคู่รักก็เลยมีเตียงเดียว… ”
“งั้นเดี๋ยวดิฉันไปเปิดห้องธรรมดาอีกห้องนะคะท่านจะได้พักผ่อนเป็นส่วนตัว… ”
“อุ๊ย… ไม่ต้องครับ ผมไม่ชอบนอนคนเดียว… มันเหงาน่ะ… งั้นเดี๋ยวผมนอนบนโซฟานั่นก็ได้ ส่วนคุณนอนบนเตียง… ”
ไทเลอร์ผายมือไปยังโซฟาหนังสีดำตัวใหญ่ตั้งอยู่ปลายเตียง
“ไม่ได้ค่ะ… งั้นท่านนอนบนเตียงเถอะค่ะเดี๋ยวดิฉันนอนบนโซฟาเองค่ะ… ”
หญิงสาวรีบกล่าว…
มันดูแปลกๆ ถ้าจะให้เจ้านายนอนบนโซฟาแล้วหล่อนนอนบนเตียง
“ผมว่าเรื่องนี้ไม่สำคัญ… เดี๋ยวเราค่อยคุยกันอีกที… ตอนนี้ผมอยากลงเล่นน้ำทะเลแล้วครับ… คุณลงเล่นน้ำเป็นเพื่อนผมนะครับ… ”
ไทเลอร์ที่แอบหวังว่าคืนนี้ยังไงต้องจบลงบนเตียงเดียวกันอย่างแน่นอน
จึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุย เหมือนกลัวว่าไก่จะตื่น จึงเปลี่ยนเรื่องไปที่การลงเล่นน้ำ
“ว่าแต่คุณเอาชุดว่ายน้ำมาด้วยหรือเปล่า”
“มีค่ะ… ”
หญิงสาวตอบ…
ไทเลอร์ได้ยินก็ยิ้ม…
เขาแอบเร่งเวลา แทบทนรอไม่ไหวที่จะได้เห็นความเซ็กซี่ของเลขาสาวคนสวยที่แอบมองทรวดทรงของหล่อนอยู่เงียบๆ ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา
เพียงแค่คิดก็หัวใจของไทเลอร์ก็เต้นแรง…
จะว่าหื่นก็ไม่เถียง…
เขายอมรับว่าอยากเห็นเลขาสาวในชุดว่ายน้ำแบบทูพีช เพราะมั่นใจว่าผู้หญิงหุ่นทรงเซ็กซี่มีหน้าอกหน้าใจใหญ่บึ้มอย่างไข่มุกคนนี้ถ้าได้ใส่ชุดว่ายน้ำแบบทูพีชมันคงอะร้าอร่ามน่ามองสุดๆ
ในเวลาต่อมา…
เมื่อถึงเวลาเล่นน้ำ เป็นเพราะว่าวันนี้คลื่นลมทะเลพัดแรงมาก ทำให้ไทเลอร์ต้องเปลี่ยนแผนมาเล่นน้ำในสระว่ายน้ำ ไข่มุกตะลึงมองเรือนร่างกำยำไปด้วยมัดกล้ามของไทเลอร์ที่เกือบจะเปล่าเปลือยเพราะมีเพียงกางเกงว่ายน้ำสีดำตัวเดียวที่ช่วยอำพรางกึ่งกลางกายเอาไว้ มันเป็นภาพที่น่ามองมาก…
ท่านประธานสุดหล่อกำลังว่ายน้ำในท่ากรรเชียง การที่ต้องลอยตัวอยู่เหนือผิวน้ำ ทำให้แลเห็นดุ้นเนื้อใหญ่ยาวของความเป็นชาย พาดแนวนูนเป็นลำเด่นอยู่ตรงเป้า