วันต่อมา
10 : 45 น.
รถยนต์จากฟาร์มภูมินทร์จอดลงหน้าร้านขายเสื้อผ้า ดวงตาสีอ่อนของสาวลูกครึ่ง มองเข้าไปด้านในเพื่อหาตัวคนที่ต้องการเจอ สืบค้นข้อมูลด้วยเม็ดเงินเพียงน้อยนิด ก็ได้รู้ว่าตอนนี้พ่อเลี้ยงภูมินทร์กำลังสนใจใครอยู่ แถมคนที่ให้ข้อมูลยังเสนอตัวพามาส่ง การกำจัดผู้หญิงสักคนออกไป สบายกว่าที่คิดไว้เยอะเลย
“ผมส่งแค่นี้นะครับ”
“อืม! นี่เงินที่แกต้องการ”
จ่ายเพิ่มไปอีกสองพัน จากนั้นก็รีบลงจากรถ ร่างสมส่วนเย้ายวนในชุดแบรนด์หรู ก้าวไปใกล้ประตูกระจก ผลักมันออกกว้าง เยื้องย่างเข้าไปด้วยท่าทางมาดมั่นดังนางพญา
“ยินดีต้อนรับค่ะ”
ไหมทำหน้าที่แข็งขัน มองผู้หญิงสวยตรงหน้าด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร แต่ความเป็นมิตรของเธอถูกหมางเมิน สะดุ้งตกใจเมื่อดวงตาสีสวยคู่นั้น มองไปที่เจ้านายสาวด้วยสายตาเกรี้ยวโกรธ
“เธอ! มานี่สิ!”
ยืนกอดอกกระดิกนิ้วชี้เรียก คนถูกเรียกแย้มยิ้ม ไม่ได้รู้สึกตกอกตกใจอะไร แม้คนที่ก
