06 : 45 น.
คนตื่นเช้าขยับเปลือกตาขึ้นมองรอบๆ หัวใจหวีดหวิวเมื่อข้างกายมีเพียงความว่างเปล่า คนตัวเล็กที่เคยนอนกกกอด แอบหนีไปตั้งแต่ตอนไหน ทำไมถึงไม่รู้สึกตัวเลย ถ้าหากรู้ว่าเธอจะแอบหนีไป เขาจะใช้เชือกพันธนาการเธอไว้ หรือไม่ก็จับไปขังไว้ในฟาร์ม
“อลิส! เธออยู่ไหน!”
ตะโกนเรียกและเดินตามหาไปทั่วห้อง ด้วยความหวังที่มีเพียงริบหรี่ เมื่อความจริงกระจ่างชัดว่าเธอไปแล้วจริงๆ ก็เดินมาทิ้งตัวลงบนเตียง สมองย้อนภาพแสนหวานเมื่อคืน อยู่ดีๆน้ำตาก็รื้นขึ้นคลออย่างไม่มีสาเหตุ
“แม่งเอ้ย!”
ยกมือขึ้นปาดน้ำตา รู้สึกเสียศักดิ์ศรีชะมัด เขาเคยถูกเพื่อนๆเรียกว่าเสือเชียวนะ ทำไมต้องมานั่งเศร้าเสียใจกับอีแค่เหยื่อรายเดียวด้วย
ไม่ได้ๆ! เขาจะไม่เสียใจเพราะผู้หญิงคนไหนอีก มันก็แค่อินแหละ ช่วงนั้นเขาไม่ได้เอากับคนอื่นเลย จะอินมากไปหน่อย มันก็คงไม่แปลกใช่ไหม เขาไม่ได้เสียใจ ไม่สิ ไม่ควรจะเสียใจต่างหาก
หนึ่งเดือ
