ฉึกๆๆ
ในครั้งนี้ผมไม่ได้เป็นคนตอบโต้ด้วยตนเอง ถึงแม้กระสุนปืนจะยิงมาทางผม แต่เป็นน้องสาวของผมที่ใช้หน้าไม้ของเธอยิงสวนกลับไป ลูกธนูดอกเล็กๆสามารถปะทะกับกระสุนปืนและทะลวงผ่านไปได้ทั้งหมด ส่วนลูกธนูดอกสุดท้ายได้ถูกยิงไปที่มือของมือปืน ซึ่งก็คือหัวหน้าตำรวจที่โดนผมใช้กำลังไปเมื่อครู่ เขาโกรธเพราะไม่เคยมีใครหยามเขาได้ขนาดนี้ จึงแย่งปืนของทหารข้างๆแล้วยิงมาที่ผม
“อ๊าก!!!” เขาร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดและล้มลงไปดิ้นทุรนทุรายบนพื้น
“…” ในครั้งนี้ผมจะไม่ทนอีกต่อไป ผมหันหลังกลับและเดินไปหาเขาโดยไม่พูดอะไรแม้แต่น้อย มันทำให้เหล่าทหารที่ผมเดินผ่าถึงกับขนหัวลุกกันเลยทีเดียว เนื่องจากพวกเขาส่วนใหญ่ได้รับการวิวัฒนาการเป็นผู้เล่นเรียบร้อยแล้ว มันทำให้พวกเขามีประสาทสัมผัสที่ดีขึ้นมาก จึงสัมผัสกับแรงกดดัน จิตสังหารหรือรังสีฆ่าฟันจากผมได้
“อย่า!-” นายกที่มีอำนาจสูงสุดในที่นี่ตอนนี้เขาได้พยายามพุ่งอ
