“เรากำลังรออะไรอยู่?" ชาเบตะกล่าวถามด้วยความสงสัย ขณะที่เราได้ซุ่มกันอยู่หน้าทางเข้าสนามบินมาสักพักใหญ่
ฟึบๆ
“รอคนเก่ง” ผมกล่าวตอบ ซึ่งมันพอดีกับมีเสียงการเคลื่อนไหวภายในป่าเบื้องหลังของพวกเรา และดูเหมือนควีนจะไม่ได้มาคนเดียว
“ควีน…เจมส์” ผมกล่าวชื่อของทั้งสองคนที่ปรากฏตัวออกมา แต่ดูเหมือนจะมีอีกคนที่อยู่เบื้องหลังของพวกเขา
“สวัสดี” ทั้งสองกล่าวทักทายผู้รอดชีวิตทุกคนที่อยู่ที่นี่
“นี่!”
“เด็กบ้า” ควีนกล่าวออกมาซึ่งมันทำให้ผมตกใจเล็กน้อย อะไรทำให้เธอเรียกคนคนนั้นเช่นนี้กัน?
“เดี๋ยวก่อน”
“ผมอายุใกล้เคียงกับคุณนะ” บุคคลที่สามกล่าวออกมา เมื่อผมได้หันกลับไปก็ได้พบกับชายหนุ่มทีมีหน้าตาเจ้าเล่ห์เป็นอย่างมาก ซึ่งถ้าหากดูจากลักษณะภายนอกแล้วเขาน่าจะอายุยี่สิบต้นๆ มันก็ไม่แปลกที่ควีนจะเรียกเขาว่าเด็ก
‘อ่า…ไอเวรนี่นี่เอง’ ผมคิดในใจเมื่อได้เห็นหน้าเขาอย่างชัดเจน ผมจำได้ดี เขาเป็นคนที่คอยอยู่เ
