จัสมินกลับเข้ามาที่ห้องแต่งตัวอีกครั้งหลังจากที่นั่งอยู่ในห้องน้ำนานกว่าสิบนาที เธอเอาแต่นั่งมองตัวเองผ่านกระจกเงาอย่างคิดไม่ตก สีหน้าเธอตอนนี้ดูไม่ดีเอาเสียเลย และเธอคงไม่สามารถออกไปทำงานได้อย่างแน่นอน เพราะแค่เดินผ่านผู้คนมาไม่กี่คนเธอก็รู้สึกเหมือนจะอาเจียนออกมาอีกรอบ คงไม่สามารถไปอยู่รวมกับผู้คนมากมายได้ แค่นึกถึงกลิ่นน้ำหอมที่ตีกันมั่วไปหมดอาการพะอืดพะอมก็เหมือนจะกลับมาอีกครั้ง
เพิ่งจะกลับมาทำงานวันแรกก็ได้เรื่องอีกแล้วสิ
หลังจากที่มองดูสภาพตัวเองแล้วคงไม่สามารถไปทำงานได้ก็ลุกขึ้นไปเปิดตู้ล็อกเกอร์เก็บของส่วนตัว หยิบสมาร์ทโฟนออกมาเพื่อจะโทรหาผู้จัดการ
แกร๊ก!
ไม่ทันจะได้กดโทรออกก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามา จัสมินรีบหันกลับไปมองก็พบว่าคนที่เปิดประตูเข้ามาเป็นเด็กใหม่ที่ชื่อรินดา
“พี่เก๋ให้มาตามเธอ”
คำพูดที่ดังขึ้นมาจากคนที่เปิดประตูเข้ามาทำให้จัสมินขมวดคิ้วมองด้วยความสงสัย ไม่ได้สงสัย
