แสงสว่างยามเช้าปลุกให้หนุ่มสาวที่นอนกกกอดกันอยู่บนโซฟารู้สึกตัวตื่นเพราะแสงที่แยงตา
ไนต์หรี่ตาขึ้นปรับโฟกัสแสงสว่างที่เจิดจ้าภายในห้องกระจกเปิดโล่ง มือหนายกขึ้นป้องสายตาเพื่อลดแสงสว่าง พร้อมกับยกศีรษะขึ้นมองคนที่นอนซุกอกอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่
ไม่รู้ตัวเลยว่าเมื่อคืนเขาเผลอหลับไปตอนไหน มารู้สึกตัวอีกทีก็พบกับแสงสว่างที่เจิดจ้าของดวงอาทิตย์แล้ว มือหนาเอื้อมคว้ารีโมทคอนโทรลที่วางอยู่บนโต๊ะเพื่อจะกดปิดม่านไล่แสงสว่างที่เจิดจ้า เพราะคนตัวเล็กที่ยังนอนซุกอกเขาอยู่ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
“อื้อ...!”
แต่ทว่าไม่ทันไรก็มีเสียงครางอื้อในลำคอดังขึ้นให้ได้ยิน พร้อมกับร่างบางที่ขยับพลิกตัวออกจากการนอนกอดเขา เห็นแบบนั้นจึงบอกให้เธอลุกไปนอนต่อในห้องแทน
“ลุกไปนอนต่อในห้อง”
“ฉันจะอ้วก...อึก!” จัสมินเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดี รีบผลุนผลันลุกขึ้นนั่งยกมือปิดปากตัวเองแน่น
ฟึ่บ!
“จัสมิน!” ไนต์ร้องเรียกด้วยความ
