พลั่ก!
“อ๊ะ! คุณไนต์...”
ร่างบางของจัสมินถูกดันเข้ากับผนังห้องทันทีที่ก้าวออกจากลิฟต์ส่วนตัวภายในเพนท์เฮาส์หรูของเจ้าของการกระทำอย่างไนต์
ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปตามลำคอระหงอย่างหลงใหล ริมฝีปากหยักได้รูปกดจูบขบเม้มแผ่วเบาไปตามลำคอระหง มือหนาสอดเข้าใต้เสื้อยืดที่คนตัวเล็กสวมใส่ พยายามจะถอนมันออกทั้งที่ตัวเองยังเอาแต่ซุกไซ้คลอเคลียอยู่ที่ลำคอระหงไม่ยอมหยุด
ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดลงบริเวณลำคอครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้จัสมินถึงกับขนลุกซู่ เผลอหดคอเพื่อหลบหนีไอความร้อนของลมหายใจที่กำลังปลุกเร้าอารมณ์ของเธออยู่ในตอนนี้
ไนต์ผละใบหน้าออกห่างจากซอกคอของคนตัวเล็กขึ้นมาสบตากับเธอ จับมือเล็กทั้งสองรวบขึ้นเหนือศีรษะกดให้แนบชิดติดกับผนังห้อง แล้วโฉบริมฝีปากลงบนริมฝีปากอวบอิ่มอย่างไม่ให้คนตัวเล็กได้ตั้งตัว
“อื้อ...!” จัสมินส่งเสียงในลำคอด้วยความตกใจเล็กน้อยระคนรู้สึกเจ็บภายในช่องปากที่มีแผลจากการถูกตบมา
