CHAPTER TWENTY-EIGHT
XYVIELLE POV
I NEVER THOUGHT NA ganun ka thoughtful si Brixxe. He was so concerned about me. Siya ang may pakana ng nature trip namin nung weekend. Sa totoo lang napakasaya ko talaga. Walang paglagyan ng kasiyahang nadarama ko. Hinding hindi mawala sa isip ko ang mga ngiti niya, ang maamo at gwapo nitong mukha at nakakatunaw niyang mga titig na sa akin naghatid ng munting ligaya sa puso ko.
Kahit mahigit dalawa o tatlong oras lang yun pero hindi mapapantayan yun ng kahit anumang bagay. Unang beses yun na magkasama kami na lumabas and to think na nakunan ko pa siya ng picture.
Paano ko kaya yun maibigay sa kanya? Iyong hindi niya maisip na baka kasamahsn o kakilala ang nagbibigay sa kanya ng picture. Ni minsan hindi niya kinukwento at hindi ko tuloy alam ang tunay n
