CHAPTER TWELVE
BRIXXE POV
PAGKATAPOS NAMIN NA MAG-DiNNER ay kanya-kanya na kaming nag-uwian. Ihahatid ko pa si Xyvielle sa kanila. It's seven o'clock already. Baka nag-aalala na ang parents niya sa kanya. Magkahawak kamay namin na tinungo ang aking motorbike. I always used this kaya nasanay na rin si Xyvielle na umangkas dito. “Are you okay?” tanong niya sa akin. “Bigla ka kasi na tahimik.”
“Ayos lang ako, naisip ko lang kasi na napapadalas na ang pag-uwi mo ng gabi. Nag-aalala ako sayo,” she smiles at me. Pinaharap niya ako and holds my hand.
“Don’t worry, Babe. Alam nila ang ginagawa ko, sino ang kasama ko at higit sa lahat, alam nila na ikaw ang kasama ko,” nakangiti niyang sabi sa akin. I can't help but get worried. “Let's go,” saad niya.
Agad din kaming umalis pagkatapos namin n
