Three-thirty pa lang nang umaga, gising na ako at nakabihis na. Wala pang gising sakanilang dalawa, ako pa lang. Inagahan ko talagang gumising kahit na inaantok pa ako dahil ayoko na makita pa nila ako.
Kinuha ko ang mga gamit ko at bumaba sa may kusina para kumain dahil nagugutom ako. Hindi na ako nakakain kagabi dahil masyado akong pagod; physically and emotionally.
Pagkatapos kong kumain ay lumabas na agad ako at naglakad na lang. Wala pang tricycle sa paradahan nila dahil sobrang aga pa. Hindi ko nga din alam kung meron na ba akong Jeep na masasakyan papunta sa University sa mga oras na ‘to kasi madilim pa.
Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at pinindot ang numero ni Hansal. Magpapasundo nalang ako sakanya. May kotse naman sila. Pwede din naman niyang hiramin ‘yong sa kapatid niya.
