สนามแข่ง PK
เกรย์ขับรถเข้ามาจอดในมุมหนึ่งของสนามที่ค่อนข้างมืดซึ่งมีเพียงแสงสว่างจากดวงจันทร์เท่านั้นที่สาดส่องลงมาให้เห็นสองข้างทางที่เต็มไปด้วยหญ้ารกทึบ ก่อนที่เขาจะลงจากรถและต่อสายหาใครบางคนที่กำลังเดินทางมายังจุดนัดพบด้วยการเหยียบคันเร่งจนมิดไมล์เพราะไม่อยากให้เกรย์ต้องรอเขานาน
ส่วนเพลงพิณที่ยังคงนั่งอยู่บนรถค่อยๆหันไปมองรอบๆด้วยความแปลกใจระคนรู้สึกกลัวพร้อมกับเตรียมจะก้าวลงจากรถซึ่งไม่ถนัดเอาเสียเลยสำหรับเธอที่ใส่รองเท้าส้นสูง ก่อนที่เกรย์จะรีบเดินมาอุ้มเพลงพิณลงมาจากรถท่ามกลางความตกใจของเธอที่ตอนขึ้นก็ไม่ทันได้ตั้งตัว พอตอนจะลงจากรถก็ถูกอุ้มลงอย่างง่ายดายโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัวเช่นกัน
“ขอบคุณค่ะ แต่อันที่จริงเพลงลงเองก็ได้ค่ะ”
เพลงพิณเอ่ยขอบคุณพร้อมกับบอกเกรย์ด้วยความเกรงใจที่เขาต้องมาคอยอุ้มเธอขึ้นลงรถทั้งๆที่เธอก็สามารถขึ้นลงเองได้ถึงแม้ว่าจะดูเก้ๆกังๆหรือไม่ค่อยถนัดสักท่า
