“มีอะไร” น้ำแข็งหันกลับไปมองไมล์อย่างไม่แปลกใจอะไร
“แย่แล้วค่ะ”
“อะไร”
“เครื่องปรับอากาศทำงานแค่ห้องเดียว” ไมล์มุ่นคิ้วทันที
“ให้เดานะ ว่าห้องกลาง” น้ำแข็งพยักหน้าอย่าง งงๆ ว่าเขารู้ได้ไง
“ดูท่าคุณแม่อยากจะอุ้มหลาน” ไมล์พูดตลก ไม่เดือดร้อนอะไร แต่คนที่ได้ยินหันกลับมามองไมล์ และถอยหลังรักษาระยะห่างออกไปทันที ใบหน้าแดงก่ำ หูแดงจัด
“คุณไปเถอะ เดี๋ยวฉันนอนห้องนี้เอง”
“เธอจะนอนยังไง พัดลมก็ไม่มี จะเปิดระเบียงไว้ปิดแค่มุ้งลวด ก็ได้ตายอย่างสงบแน่ๆ ถ้าใครไม่รู้ปีนเข้ามา” น้ำแข็งเคร่งเครียดมาทันที เพราะที่เขาพูดมาถูกทุกอย่าง
“สัญญาข้อตกลงของเรา ยังคงมีผลอยู่ใช่มั้ย”
“สัญญาอะไร” ไมล์แกล้งทำเป็นจำไม่ได้
“อะไรของคุณละเนี่ย ทีฉันยังทำตามทุกข้อ คุณก็ด้วยก็ควรทำตามนั้น ไม่งั้นยกเลิกทุกอย่าง”
“ก็ดี” ไมล์พูดพร้อมค่อยๆขยับเดินเข้าไปหาน้ำแข็ง ด้วยแกล้งทำท่าทีคุกคาม
“อ้า!!! คุณเข้ามาทำไม ถอย
