“ไปหาอะไรกินกัน เที่ยงพอดี อยากกินอะไร”
“อะไรก็ได้ค่ะ”
“กินชาบูกันมั้ย” ไมล์ชวนน้ำแข็งพยักหน้ารับ บรรยากาศการร่วมรับประทานอาหารกันตามลำพังสองคนเป็นครั้งแรก ในขณะที่น้ำแข็งกับไมล์กำลังทานไปได้สักพัก พิมพิลาและพลพักษ์ ก็เลือกร้านนี้เช่นกันกำลังเดินเข้ามา เมื่อเห็นสองคนที่รู้จัก พิมพิลาจึงเดินไปหาทันที
“เจอกันอีกแล้ว ขอนั่งด้วยคนได้มั้ย”
“…/ไม่สะดวกครับ เราสองคนกำลังอิ่มแล้ว” น้ำแข็งอ้าปากค้างที่กำลังจะเอ่ยว่า เอาสิ! แต่เสียงของไมล์ปฎิเสธตัดหน้าเธอไปอย่างสุภาพแต่ไร้มารยาททางสังคมสิ้นดี ทำให้สามคนต่างมองตากันและเงียบงันกันไป
“ขอโทษที่พวกเรารบกวนนะครับ” พลพักษ์เป็นฝ่ายกล่าวขัดจังหวะความเงียบงัน และสบตากับน้ำแข็งเป็นเชิงบอกว่าขอตัว น้ำแข็งยิ้มแหยๆให้สองพี่น้องที่จากไป
“คุณไมล์ ฉันไหว้คุณละนะ” น้ำแข็งพูดพร้อมยกมือทำตามที่พูด “ช่วยมีมารยาทกับเพื่อนของฉันหน่อยเถอะนะคะ สักนิดก็ได้”
“ฉันหยาบคา
