ตอนที่ 42
สงครามประสาทระหว่างโมรีและอิศรวัชร์กำลังเริ่มต้น ตาคมลุกโพลงเมื่อเจ้าร่างบางเดินไปทางอื่นแทนลานจอดรถ หลังจากออกมาพ้นอาคาร
หญิงสาวก้าวเดินฉับๆ ด้วยไม่ต้องการร่วมทางไปไหนกับชายหนุ่มทั้งนั้นทั้งที่คิดถึงเขา ครั้นพอได้พบจริงๆ เธอรู้สึกไม่พร้อม ทั้งร่างกายและจิตใจ บอกตัวเองให้เชิดหน้า แสดงทีท่าไม่แยแสกับการพบกันอีกครั้ง หากหัวใจน้อยๆ กำลังสั่นไหวกับท่าทีเย็นชา หมางเมิน ที่อิศรวัชร์แสดงออกมา
“รถอยู่ทางนี้ คุณจะเดินไปไหนไม่ทราบ”
“ฉันเรียกแท็กซี่ไปเองได้ ไม่ต้องลำบากคุณหรอกค่ะ”
“ลำบากหรือว่าห่วงความรู้สึกใคร หนุ่มไฮโซของคุณเป็นคนอนุญาตให้มากับผมได้ไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่มคว้าแขนเรียวกระชากร่างบางให้หมุนกลับมาเผชิญหน้า
โมรีเม้มปากแน่น ใบหน้าเชิด ตาวาวจัดสบตาคมกริบไม่หลบ เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากันชั่วครู่ ก่อนจะแค่นเสียงตอบยอกย้อนให้เขาเจ็บใจเล่นๆ ปรายตามองมือใหญ่ที่จับแขนอยู่
“ฉันคิดว่า
