ตอนที่ 6
1109 Words
ตอนที่ 6
“แก!! แม่ฉันแทบเต้นแน่ะ ดีใจสุดๆ ไปเลยที่ได้ยอดบริจาคเยอะขนาดนี้” เอมอรปรี่เข้ามาสวมกอดเพื่อนรัก แทบจะเป็นกระโดดเข้ามากอดก็ว่าได้ เมื่อโมรีลงจากเวทีมาพร้อมกับเพื่อนๆ นางแบบคนอื่นๆ หลังจากที่งานการประมูลจบลงแล้ว แต่ด้านหน้าเวทียังมีการแสดงเพื่อให้ผู้มาร่วมงานได้พักผ่อนตามอัธยาศัย
“โอ๊ย ยัยเอมเบาๆ หน่อย กระดูกฉันจะหักอยู่แล้วแก”
“ก็คนมันดีใจนี่ นี่ถ้าแกไม่มาเดินแบบ เครื่องเพชรชุดนั้นคงไม่ได้ราคาขนาดนี้ คุณอิศรวัชร์นี่ทุ่มไม่อั้นเลย เขาสนใจแกรึเปล่าน้า”
“จะมาสนใจบ้าอะไรล่ะ คนไม่รู้จักกันซะหน่อย คนรวยๆ เงินทองมันเยอะเหลือกินเหลือใช้ก็เลยอยากทำบุญละมั้ง”
โมรีตอบส่งๆ ท่าทางไม่สนใจ แต่ใจกำลังนึกถึงใบหน้าคมเข้ม ดวงตาคมกล้าที่กระตุกหัวใจเธอให้เต้นถี่แรง แม้ยามนึกถึงแบบนี้ ผู้ชายปากร้าย ใจอคติแบบนั้นนะจะสนเธอ คงอยากแสดงให้เธอเห็นมากกว่าว่าคนอย่างเขาพร้อมจะรับคำท้าทาย และเขาทำได้อย่างดีเยี่ยมเสียด้วย
“ดีใจด้วยนะคะคุณโมรี งานนี้คุณทำให้ยอดประมูลพุ่งสูงลิบเชียวค่ะ”
“นั่นสิคะ นางแบบอย่างพวกเรานี่อายเลยนะคะ เครื่องเพชรที่พวกเราสวม ทำรายได้ไม่ถึงครึ่งของคุณโมรีด้วยซ้ำ จะดีหน่อยก็ของบุษรินที่ทำรายได้มาห้าล้าน”
เหล่านางแบบหันมาพูดคุยด้วยเสียงหวาน พร้อมรอยยิ้ม เว้นแต่บุษริน นางแบบสาวสวยซึ่งนั่งอยู่หน้ากระจกแถวเดียวกับโมรีที่หันมาเหยียดยิ้มให้ แล้วหันไปแต่งหน้าเหมือนไม่สนใจจะรักษามารยาท
“อย่างว่าแหละเธอ สาวสวยคนใหม่ของวงการที่ใครๆ ต่างให้ความสนใจ อย่าว่าแต่ความสวยเลย แค่นามสกุลรัตนศักดิ์สวัสดิ์ก็เรียกความสนใจได้ไม่น้อยแล้ว จริงมั้ยพวกเธอ”
“นี่คุณ พูดแบบนี้หมายความว่าไง” เอมอรฟังแล้วรู้สึกเจ็บใจแทนเพื่อน พูดแบบนี้มันดูถูกกันชัดๆ
นางแบบสาวบุษรินยักไหล่ ยิ้มเหยียดเบ้ปาก สาสมใจกับอาการเต้นแร้งเต้นกานั้น และเธอคงจะสะใจมากกว่านี้ถ้าคนที่เดือดร้อนตีโพยตีพายจะเป็นยัยโมรี ผู้หญิงที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเลยสักนิดเดียว
เพียงไม่กี่ครั้งที่โมรีปรากฏตัวต่อสาธารณชนกลับได้รับความนิยมแทนเธอ ซึ่งกำลังเป็นดารานางแบบดาวรุ่งอนาคตไกล ที่ใครๆ ต่างให้ความสนใจ แต่พอมีแม่คนนี้เข้ามา เธอกลับรู้สึกว่าความฮอตของเธอลดระดับลง ใครๆ ก็พูดถึงแต่บุตรีคนสวยของพลเอกเธียร รัตนศักดิ์สวัสดิ์ ได้ยินแล้วให้หมั่นไส้ตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าด้วยซ้ำ
“ไม่เอาน่าเอม”
“แต่เขาว่าแกนะ ดูถูกแกด้วย”
“ช่างเถอะ ฉันไม่อยากจะสนใจพวกปากหอยปากปู”
โมรีดึงเพื่อนให้มานั่งได้สำเร็จ ลงมือล้างเครื่องสำอางต่อ พยายามไม่สนใจสีหน้าเหยียดหยันของอีกฝ่ายที่มองผ่านกระจกมา เธอเจ็บใจที่ถูกดูถูกแบบนั้น แต่ในสถานการณ์นี้มันไม่เหมาะที่จะทำให้ตัวเองต้องเสื่อมเสีย และไม่ใช่แค่เธอเท่านั้น ถ้าเป็นข่าวครอบครัวของเธอจะเสียหายไปด้วย
“จ้า แกมันแม่พระ”
“แม่พระเพลิงมากกว่า”
โมรีพยายามไม่ใส่ใจสายตาไม่น่าพิสมัย รอบข้างพวกนางแบบและทีมงานจับกลุ่มพูดคุยกัน หญิงสาวแต่งหน้าใหม่ ใช้โทนสีอ่อน ผิวหน้าเนียนใสทำให้ไม่ต้องแต่งเติมอะไรมากมาย
“แต่คุณอิศนี่ได้ใจฉันไปเลยอะแก ทุ่มเงินก้อนใหญ่มาก”
“เงินแค่นั้นขนหน้าแข้งหมอนั่นไม่ร่วงหรอก หึ”
ถึงจะสะใจที่ทำให้ชายหนุ่มเสียเงินไปมากโข แต่โมรีก็รู้สึกหงุดหงิดใจอยู่เช่นกันที่เอาชนะเขาไม่ได้ อิศรวัชร์ประมูลชนะแบบนี้ เธอก็ต้องไปทำงานถ่ายแบบกับหมอนั่นอีก แค่คิดก็เซ็งจับจิต
“เป็นไรแก หน้าตาแกบึ้ง โมโหอะไร ฉันพูดผิดเหรอ”
“ผิดสิ มานี่ฉันมีเรื่องจะเล่าแกด้วยล่ะ ฟังจบแล้วดูสิว่าแกยังจะมีความรู้สึกชื่นชมหมอนั่นอยู่ไหน”
เอมอรถูกเพื่อนรักลากออกไปจากห้องแต่งตัวของเหล่านางแบบ โมรียอมมาเดินแบบให้ก็เพราะปฏิเสธคำขอร้องของเธอไม่ได้ มีข้อแม้ว่าไม่ให้สัมภาษณ์ใดๆ ทั้งนั้น
จากที่คิดว่าจะรีบกลับโมรีดึงมือเพื่อนรักไปที่ส่วนพักผ่อนของโรงแรม ถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ให้เพื่อนรักฟังด้วยความหมั่นไส้
“ตายจริง นี่พ่อเทพบุตรดาวเด่นคนดังที่สาวๆ หมายตาพูดกับแกแบบนี้เลยเหรอ”
“ใช่สิ ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วนี่ ฉันไปทำอะไรให้ตาบ้านั่น แกคิดดูนะเอม เจอกันครั้งแรก ทำท่าไม่ชอบขี้หน้า แถมยังพูดจาเหยียดหยันดูถูกกันอย่างน่าตบที่สุดเลย”
“นี่แกคงสะใจอยู่สิ ที่ทำให้คุณอิศรวัชร์เสียเงินเป็นสิบล้านได้”
“ใช่ และเป็นโชคดีที่ฉันไม่ต้องเสียเงินตั้งแปดล้านห้านะยะพวกหล่อน”
“พีระ!”
“พิชนีย์ย่ะ เรียกให้รื่นรูหูคนฟังหน่อย” พีระ หรือ พิชนีย์ สุภาพบุรุษหนุ่มไฮโซคนดังของเมืองไทย ก้าวฉับๆ เข้ามานั่งแทรกตรงกลางระหว่างสองสาว
ใบหน้าหล่อเหลาเชิดสะบัดเมื่ออยู่ต่อหน้าเพื่อนรักทั้งสอง หนุ่มหัวใจอ่อนไหวเผยตัวตนของตัวเองออกมาอย่างเต็มที่ มองซ้ายขวา ตรงกลาง ด้านหน้าและข้างหลังแล้วพบว่าไม่มีผู้ใดมาร่วมรับรู้กิริยาแบบนี้ของเขาแน่ๆ เพราะเพื่อนสาวทั้งสองเลือกที่นั่งในมุมส่วนตัวจริงๆ
โมรีหัวเราะคิกคัก ขณะที่เอมอรตาโต
“ฉันนึกว่าแกสนใจเครื่องเพชร ถึงได้เสนอราคาซะสูงลิ่วไล่จี้คู่แข่งจนไม่มีใครกล้าตาม จริงๆ แล้วแกสองคนรวมหัวกันหรือนี่”
“ใช่สิยัยชะนีไปอยู่หลังเขาที่ไหนมา สวยเริ่ดอย่างฉันรึจะอยากได้เพชรชุดเล็กแบบนั้น มันไม่เข้าตาหรอกย่ะ แต่ยัยนี่สิ เกิดเป็นบ้าอะไรไม่รู้มาสั่งให้ฉันเสนอราคาที่แพงที่สุด นี่ถ้าคุณอิศรวัชร์ไม่ทุ่มถึงสิบล้านนะ มีหวังฉันเสียเงินฟรีๆ” หนุ่มหัวใจสาวจีบปากจีบคอพูดพร้อมทำตาขึ้งตาขุ่นค้อนเพื่อนรักขวับๆ
- Writer
