ตอนที่ 15
“เฮ้ย! คุณ!”
อิศรวัชร์ทิ้งขวดเครื่องดื่ม ปรี่เข้าไปริมขอบสระ เป็นช่วงที่ร่างบางทะลึ่งตัวโผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำ แล้วสำลักติดๆ กันหลายครั้ง
“นี่อย่าบอกนะว่าเมาจนหัวทิ่ม”
“ใครว่าล่ะคะ แต่ก็น่าอายจังเลย แค่กๆ ฉันไม่น่าซุ่มซ่ามขนาดนี้ แต่น้ำนี่เย็นชื่นใจจริง คุณไม่อยากลงมาเหรอคุณอิศ” เธอตะโกนถาม พยุงตัวกางแขนแล้วหมุนเป็นวงกลมอยู่ในน้ำราวกับนักเต้นระบำใต้น้ำ เงยแหงนใบหน้ารับแสงจันทร์คล้ายว่ากำลังเสพพลังของมัน ท่ามกลางเสียงหัวเราะสนุกสนานร่าเริง
แต่อิศรวัชร์คิดว่าสาวเจ้ากำลังเมามากกว่า เสียงห้วนห้าวติดรำคาญรีบสั่ง
“ไม่ ขึ้นมาได้แล้ว นี่มันอากาศเย็นนะ ไม่สบายมาจะยุ่งยากคนอื่น”
“ก็ได้ๆ แหม... เมื่อกี้ฉันน่าจะแกล้งว่ายน้ำไม่เป็นให้คุณต้องกระโดดลงมาช่วยนะเนี่ย จะได้เปียกเหมือนกัน”
“ฝันไปเหอะ รีบขึ้นมาซะทีโมรี อย่ามัวแต่พูดเล่น”
“เจ้าค่ะๆ”
เสียงดุๆ หน้าบึ้งๆ ทำให้โมรีแสร้งถอนใจ รีบ
