Chapter 14

1340 Words

เดียน่า... ตอนนี้ฉันขึ้นรถบัสของทางมหาวิทยาลัยเรียบร้อยกำลังเคลื่อนที่กลับสู่กรุงเทพ ฉันนั่งลงใกล้ๆพื้นดินที่อยู่ๆมาจากไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน "ทำยังไงดีกูเครียดไปหมดละเนี่ย" "เชื่อกูเถอะปล่อยไปก่อน เดี๋ยวลงจากรถมึงลากน้องกูไปเลย เดี๋ยวกูเอากระเป๋ามันกลับเอง" "โอเคๆ กูว่าจะพาไปโรงพยาบาลก่อน เดี๋ยวจะอักเสบแล้วจะไปกันใหญ่" "เคๆ" ฉันนั่งฟังธามกับพื้นดินคุยกันเรื่องพื้นทราย ตือตอนนี้รายนั้นโกรธแฟนตัวเองจนพาลไม่คุยกับใครเลย แถมมางอนฉันไปด้วยอีก แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ร้ายจริงอ่ะแกล้งให้พื้นทรายล้มจากที่เจ็บแผลอยู่แล้วเจ็บกว่าเดิมอีก ฉันเอามือตัวเองมาดูก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ ไม่ต่างกันเลยฉันก็ถูกแกล้งเหมือนกัน  "เจ็บมือเหรอ" ฉันเงยหน้ามองพื้นดินเขายื่นมือมาจับมือฉันไว้แล้วดูแผลให้ รอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าของตัวเองมองเขาที่การกระทำอ่อนโยนมากจนฉันรู้สึกอยากอยู่แบบนี้นานๆ  "เดี๋ยวไปแวะหาหมอหน่อยแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD