ประมาณสัปดาห์ต่อมา แชนด์เลอร์กำลังทุกข์ทรมานจริงๆ ปฏิกิริยาของการตั้งครรภ์นั้นรุนแรงมาก เธออ้วกทุกครั้งที่เธอกิน อย่างไรก็ตาม เธอยังคงยืนกรานที่จะไปทำงานด้วยใบหน้าซีดเผือก ครอบครัวของเธอยังคงต้องพึ่งพาเธอ
ในช่วงพักกลางวัน เพื่อนร่วมงานก็ออกไปรับประทานอาหารกลางวัน แชนด์เลอร์นอนลงบนโต๊ะคนเดียวเพื่อพักผ่อน ทุกวันเธอใช้เวลานี้เพื่อพักผ่อน เธอขอให้ลิซ่านำของบางอย่างกลับมาให้เธอกัด ท้ายที่สุดเธอไม่มีความอยากอาหารเลย
จู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น แชนด์เลอร์เงยหน้าขึ้นและเห็นไมเคิลในชุดดำเดินเข้ามา
ไมเคิลยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานและเหลือบมองใบหน้าซีดเผือกของเธอ เขาขมวดคิ้วและกล่าวว่า "อาการแพ้ท้องของคุณร้ายแรงมาก ถ้าคุณรู้สึกไม่สบาย คุณควรขอลาและกลับบ้าน"
ความตั้งใจของเขานั้นดี แต่เธอกลับเกลียดชังไมเคิลและโพล่งออกมาในเวลานี้ เพราะทุกวันนี้เธอแทบไม่ได้เจอเขาเลย
แชนด์เลอร์อดไม่ได้ที่จะขึ้นเ
