บทที่ 12
781 Words
ไมเคิลมองที่แชนด์เลอร์อย่างลึกซึ้ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ฉันจะคัดลอกแฟ้มคดีงบประมาณเดี๋ยวนี้ การประชุมประมูลจะจัดขึ้นเวลาเก้าโมง เราจะออกเวลา 8:30 น. คุณ ควรเตรียมตัวล่วงหน้า"
แชนด์เลอร์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและถามว่า “ฉันจะไปร่วมประมูลด้วยไหม”
โครงการนี้มีความสำคัญมากและอยู่ภายใต้การดูแลของประธานาธิบดีเสมอมา ผู้ช่วยตัวน้อยของเธอมีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมการประชุมประมูลได้อย่างไร?
เมื่อเห็นความสับสนบนใบหน้าของแชนด์เลอร์ ไมเคิลอธิบายอย่างอดทนว่า "กรณีเรื่องงบประมาณถูกสร้างใหม่โดยคุณ คุณจะต้องให้คำตอบหากมีการถามคำถามที่เกี่ยวข้อง"
"ตกลง." แชนด์เลอร์ทำได้เพียงพยักหน้า
ไมเคิลเหลือบมองที่แชนด์เลอร์ จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและจากไป
เมื่อเดินไปตามทางเดิน แชนด์เลอร์มองลงไปที่เสื้อผ้าที่มีรอยย่นของเธอและรีบกลับไปที่สำนักงาน เธอคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งออกไป
เธอจะไปประชุมประมูล และยิ่งไปกว่านั้น เธอจะไปกับประธาน เธอจะไม่เพียงทำให้ตัวเองอับอายด้วยรูปลักษณ์ที่เลอะเทอะของเธอเท่านั้น แต่เธอยังจะทำให้พนักงานทั้งหมดของ Brilliance Group อับอายอีกด้วย ด้วยเหตุนี้ นายทุนจะต้องให้เวลากับเธออย่างยากลำบากสำหรับเรื่องนั้นอย่างแน่นอน
เธอมองดูนาฬิกา ยังมีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงครึ่งก่อนแปดโมงเช้า เธอต้องรีบกลับบ้านและสดชื่นขึ้น คงจะดีที่สุดถ้าเธอสามารถแต่งหน้าเบาๆ และเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่เหมาะสมได้
แชนด์เลอร์รีบวิ่งออกจากอาคารสำนักงาน เธอโบกมืออยู่ริมถนนนานกว่าสิบนาที แต่เธอก็ไม่สามารถหาแท็กซี่ได้
“ช่างเถอะ ฉันโชคร้ายอย่างนี้ได้ยังไงในเวลานี้ ? แต่มันก็ง่ายที่จะเข้าใจด้วยว่าเนื่องจากไม่มีใครมาทำงานในเวลานี้ มันไม่ปกติจริงๆ ที่คนขับแท็กซี่จะรอทำธุรกิจที่นี่”
ขณะที่แชนด์เลอร์กำลังพยายามหาวิธีอย่างหนัก ทันใดนั้นเธอก็เห็นไมเคิลเข้าไปในรถเบนท์ลีย์สีดำตัวนั้นอย่างเร่งรีบ
เมื่อเห็นสิ่งนี้ แชนด์เลอร์ก็ไม่มีเวลาคิด เธอวิ่งไปคว้าที่จับประตูก่อนที่ฟอร์ดจะปิดประตู!
จากนั้นเธอก็ยิ้มให้ไมเคิลซึ่งนั่งอยู่ในรถอย่างจริงใจที่สุด “ท่านประธานกวน คุณจะไปไหน ให้ผมไปส่งไหม”
"ไม่." ไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของไมเคิลและเขาปฏิเสธอย่างแข็งทื่อ
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ แชนด์เลอร์ก็สาปแช่งในใจว่า “สุดท้ายแล้ว ฉันยังเป็นพนักงานของคุณอยู่ ทำไมเธอถึงได้สื่อสารยากนัก?”
อย่างไรก็ตาม แชนด์เลอร์ยังคงประจบสอพลอเขาและกล่าวว่า “ท่านประธานกวน ดูสถานะปัจจุบันของฉันสิ ฉันไม่สบายใจ ถ้าไปประชุมประมูลแบบนี้ ไม่เพียงแต่จะทำให้คนของ Brilliance Group อับอายเท่านั้น แต่ยังจะทำให้คนของ Brilliance Group อับอายอีกด้วย” ทำให้คุณอับอาย!”
"คุณกำลังจะไปไหน?" ในเวลานี้ ในที่สุด ไมเคิลก็ถามเธอ
แชนด์เลอร์รู้สึกมีความหวังในทันทีและตอบอย่างรวดเร็วว่า “ฉันจะกลับบ้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า”
ในเวลานี้ ไมเคิลพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "มีปัญหากับเครื่องถ่ายเอกสารในบริษัท และฉันต้องไปโรงพิมพ์ตอนนี้เพื่อพิมพ์กล่องงบประมาณ"
แชนด์เลอร์กลอกตาและพูดทันทีว่า “โรงพิมพ์ที่บริษัทใช้อยู่กำลังกลับบ้าน คุณพาฉันไปที่นั่นได้ ฉันจะไม่เสียเวลาของคุณ”
เมื่อได้ยินดังนั้น มิคาเอลก็เงียบ
แชนด์เลอร์คิดว่าเขาตกลงแล้ว เธอจึงบีบตัวเข้าไปในรถทันที
ขณะที่แชนด์เลอร์บีบตัวเข้าไปในรถ เธอบังเอิญไปสัมผัสร่างของไมเคิล แชนด์เลอร์เห็นเขาเดินเข้าไปข้างในอย่างน่ารังเกียจ จากนั้นจึงเอื้อมมือไปปัดฝุ่นเสื้อผ้าของเขา ด้วยความดูถูกในสายตาของเขา
เมื่อเห็นฉากนี้ แชนด์เลอร์เม้มริมฝีปากของเธอ
เธออยากจะขึ้นไปด่าเขาจริงๆ แม้ว่าคุณจะเป็นเจ้านายและคนรวย แต่จำเป็นต้องเป็นคนพิเศษนี้จริงหรือ? เขาทำเหมือนว่าเธอมีไวรัส
แชนด์เลอร์มองมาที่เขาอย่างดุเดือด แน่นอนเมื่อเขาไม่สนใจ เธอตัดสินใจที่จะทนกับมันหลังจากที่ได้ครุ่นคิด เธอต้องการงานนั้น
- Writer
