เอมมิกา นางฟ้าแผนกการตลาดที่แก๊งสถาปนิกเดินหนีเมื่อครู่ลงมาซื้อกาแฟ บังเอิญเห็นปฐวีกับพรรคพวกกินข้าวในร้านใต้ตึกก็วิ่งหน้าตั้งลากแขนลูกตาลเข้ามาทักทาย
ลูกตาลอาย กระตุกแขนชวนกลับหลายครั้งเอมมิกาก็ปัดมือทิ้งจะคุยกับปฐวีให้ได้
“สวัสดีค่ะพี่ๆ เอมได้ยินเพื่อนคุยกันว่าพี่วีต้องไปทำงานที่พม่าอีกแล้ว ทำไมไปบ่อยนักคะ”
หนุ่มๆ เงยหน้าขึ้นมามอง ช้อนข้าวยังคาปากทุกคน
“โครงการใหม่ใหญ่กว่าโครงการเดิม ทางพม่ากำลังพัฒนาหลายโครงการ สร้างท่าเรือ นิคมอุตสาหกรรม แหล่งการค้าไปพร้อมๆ กัน บริษัทเราได้รับสัมปทานทั้งหมด ยังไงก็ต้องไป”
“ได้ยินว่าไปเป็นปีเลยใช่ไหม คงคิดถึงบ้านน่าดู”
“ไม่คิดถึงหรอกครับน้องเอม ไอ้วีมีแฟนที่โน้น”
“แฟน! พี่วีมีแฟนที่พม่าเหรอคะพี่เต้!” ถามคนเดียวได้ยินไปทั้งร้านอาหาร เพื่อนเอมมิกากระตุกแขนเสื้อถึงรู้ตัวว่าตกใจเกินไปหน่อย เอมมิกาอึกๆ อักๆ กลับมาทำตัวเรียบร้อย
“ขอโทษค่ะ เอมตกใจไปห
