หากสิ่งที่เขายอมรับ เขากลับไม่สานต่อ ชายหนุ่มวางปลายคางบนกระหม่อมบาง พร้อมจรดจมูกโด่งสูดความหอมเข้าเต็มปอดอย่างโหยหา หลายวันที่ต้องนอนในเต็นท์กลางไร่เขาคิดถึงเธอเหลือเกิน คิดถึงเนื้อตัวนุ่ม ผิวแสนละเอียดกลิ่นกายสาวหอมละมุน
“คิดว่าจะไม่ได้กลับมาเจอหน้าแล้วเสียอีก” หญิงสาวช้อนสายตาหวานขึ้นมองหน้าชายหนุ่ม มองเห็นดวงตาที่ฉายแววเครียดขึงอย่างเห็นได้ชัด ถามขึ้นมาทันทีอย่างห่วงใย
“เกิดอะไรขึ้นคะ” หญิงสาวถามหน้าตื่น หากแต่ชายหนุ่มไม่ตอบ เขาใช้สองมือประคองสองแก้มของหญิงสาวเอาไว้ ทอดสายตาคมมองดวงหน้าหวานนิ่ง
“หนักหรือคะ ทำไมสีหน้าคุณเครียดจัง”
“คนงานบางกลุ่มลักลอบขนผลผลิตปาล์มออกไปขายทางท้ายไร่ มันทำกันเป็นขบวนการ จับไม่ได้สักที คราวนี้เลยต้องลงทุนเดินเท้าเข้าไปนอนในป่าซุ่มดูอยู่หลายวัน”
“จับได้ไหมคะ”
“อืม...” ชายหนุ่มพยักหน้ารับ “แต่ตัวการมันหนีไปได้”
“แล้วคุณจะทำอย่างไรต่อคะ”
“คนงานพวกนั้น
