KABANATA 20

2051 Words
THIRD PERSON POV Napangisi si Raul nang makita si Sandra Ysabelle na tinatahak ang pathway patungo sa servant's quarter ng mansyon ng pamilya Mondragon. Sigurado si Raul na pupuntahan ni Sandra Ysabelle ang natutulog na si Jacob sa loob ng servant's quarter. Napailing si Raul at bumulong sa hangin. Raul: Ang tindi rin nitong si Sandra Ysabelle. Alam naman niyang oras ng pahinga ni Jacob ngayon mula sa night shift na duty bilang security guard ay balak pa yatang lalong pagurin ang katawan ng kawawang Jacob. Si Raul ay nasa loob ng kusina nang mga oras na iyon at palihim niyang pinagmamasdan mula sa bintana ng kusina ang palinga-lingang si Sandra Ysabelle. Marahil ay tinitiyak ni Sandra Ysabelle na walang taong makakakita rito kung saan ito patungo nang mga oras na iyon. Ingat na ingat si Raul na hindi siya makikita sa gilid ng bintana ng kusina kung sakali mang ituon ni Sandra Ysabelle ang mga mata nito sa direksyon ng bintana ng kusina. Naiintindihan na ni Raul kung bakit inutusan ni Sandra Ysabelle na mag-grocery at bumili sa supermarket si Marta ngayong umaga kahit katatapos lamang nitong mamili ng mga karne, isda, gulay, at prutas kahapon. Sinabi ni Sandra Ysabelle na kulang ang mga pinamili ni Marta para sa isang buong linggo. Hindi naman nagduda si Raul nang sabihin ni Marta sa kanya iyon dahil tingin niya ay normal lang naman ang magdagdag ng stock ng pagkain sa bahay. Iyon pala ay pinalabas ng bahay ni Sandra Ysabelle si Marta para masigurong walang makakakita sa gagawin nito ngayon. Dahil ang ibang mga tauhan ay abala rin sa kani-kanilang mga trabaho. Ang hindi alam ni Sandra Ysabelle ay nakabalik na si Raul ng mansyon. Ang akala ni Sandra Ysabelle ay magtatagal pa sa labas si Raul dahil ang alam nito ay ngayon aayusin ni Raul ang iba pang mga requirements niya para sa posisyon bilang family driver ng mga Mondragon. Pinayagan ni Emilio Mondragon si Raul na to follow na lang ang ibang required documents niya para sa trabaho rahil kailangang-kailangan na nitong magsimula si Raul sa pagtatrabaho bilang bagong driver ng pamilya nito. Ngunit sinabihan si Raul ni Emilio habang nasa sasakyan sila kanina na sa susunod na linggo na lamang asikasuhin ang iba pa niyang requirements dahil uuwi ito nang maaga ngayon mula sa trabaho at baka hindi agad ito masundo ni Raul kung ngayon siya mag-aayos ng mga kulang niyang requirements. Kaya naman nandito ngayon si Raul sa loob ng kusina ng pamilya Mondragon para magkape. Sinabihan si Raul ni Emilio noong unang araw niya sa trabaho na maaari namang magpahinga sa loob ng kusina ang mga tauhan ng mansyon sa oras na matapos na nila ang kanilang mga gawain. May mga kwarto sa malaking bahay na ipinagbabawal sa kanilang mga tauhan na pasukin at kahit ang ibang miyembro ng pamilya ay hindi maaaring pumasok doon kung walang pahintulot mula kay Emilio Mondragon. Ngunit ang malawak na kusina ay malayang gamitin ng mga tauhan ng mansyon bilang lugar ng pahingahan. Tapos nang magkape si Raul kanina at hinuhugasan na lamang niya ang ginamit na tasa nang marinig niyang bumukas ang main entrance door. Sandaling naghintay sa loob ng kusina si Raul at tinalasan ang pandinig kung may papasok sa loob ng malaking kabahayan nang mahagip ng kanyang peripheral vision ang isang taong naglalakad sa labas ng kabahayan. At doon nga nakita ni Raul ang isa sa kanyang mga amo na si Sandra Ysabelle na papunta sa servant's quarter. Mabilis na nagtungo si Raul sa isang parte ng kusina kung saan hindi siya masisilip ni Sandra Ysabelle ngunit siguradong makikita niya pa rin ang mga nangyayari sa labas ng bintana ng kusina. Nakita ni Raul na nakatingin na ngayon sa bintana ng kusina si Sandra Ysabelle. Aaminin ni Raul na may kaunting kaba siyang nararamdaman nang mga oras na iyon ngunit agad din namang nawala nang makita niyang tumuloy na sa paglalakad si Sandra Ysabelle patungong servant's quarter. Napabuga ng hangin si Raul. Ngayon niya lang na-realize na kanina pa niya pinipigil ang kanyang paghinga. Agad na lumabas mula sa kusina ng malaking bahay si Raul gamit ang backdoor at dahan-dahang tinungo ang servant's quarter. Bitbit ni Raul sa kanang kamay ang kanyang cellphone. Sigurado siyang magagamit niya iyon oras na mahuli niyang may ginagawang kababalaghan si Sandra Ysabelle sa loob ng servant's quarter. Nang malapit na si Raul sa servant's quarter ay bigla siyang nakaramdam ng presensya mula sa kanyang likuran. Mabilis siyang lumingon. Nagulat si Raul nang malingunan ang panganay na anak ni Sandra Ysabelle na si Cecilia Mondragon-Guanlao. Cecilia: Raul? Nagtaka si Raul kung bakit naroon sa bahaging iyon sa labas ng mansyon si Cecilia. Bihira kasing lumabas si Cecilia ng kwarto nito at ng asawang si Rigo. Kadalasan ay hapon na ito kung lumabas. Raul: Ma'am Cecilia? May kailangan po ba kayo? Dahan-dahang naglakad si Cecilia palapit kay Raul. Cecilia: Nagbaka-sakali lang ako kung nandito ka na rahil ang alam ko ay mag-aayos ka pa ng ibang requirements mo. Ngumiti si Raul at napakamot sa kanyang batok. Raul: Ah, hindi. Next week na lang daw sabi ni Sir Emilio rahil uuwi siya nang maaga ngayon. Napaangat ang dalawang kilay ni Cecilia. Cecilia: Oh, I see. Sayang naman. Gusto ko sanang yayain kang kumain tayo sa labas. Bigla ay inilapit ni Cecilia ang bibig nito sa kaliwang tainga ni Raul. Cecilia: Sa hotel. Para makain mo ulit ako. Pagkatapos sabihin iyon ay biglang dinakma ni Cecilia ang bukol sa suot na unipormeng pantalon ni Raul. Agad na nanlaki ang mga mata ni Raul at mabilis na umatras palayo kay Cecilia. Mabilis na nilingon ni Raul ang servant's quarter. Umaasa siyang walang nakakita ng ginawa ni Cecilia sa kanya. Nang makitang sarado ang pintuan ng servant's quarter ay muling hinarap ni Raul si Cecilia. Raul: Ma'am Cecilia, hindi niyo ho pwedeng gawin iyong ginawa niyo sa akin kanina lalo na at nandito tayo sa mansyon. May asawa akong tao at baka ikatanggal ko pa 'yon sa trabaho? Lumingon muli si Raul sa servant's quarter at pagkatapos ay muling ibinalik ang atensyon kay Cecilia. Raul: May asawa ho kayong tao at anak pa kayo ni Sir Emilio. Kaya mag-ingat ho tayo. Sadyang ipinaalala ni Raul kay Cecilia kung bakit mali ang ginawa nito sa kanya ngunit agad niya ring sinundan ng pagbibigay ng pag-asa rito na muling magaganap ang nangyari sa kanilang dalawa sa loob ng fitting room ng isang mall noong isang araw. Cecilia: I-I'm sorry, Raul. Hi-hindi ako nag-iingat. Doon tayo sa loob ng aming kwarto ni Rigo. Wa-walang makakakita sa atin doon. Doon mo ako muling kainin, Raul. Hindi talaga titigil si Cecilia hanggang hindi ito muling nakakain ni Raul. Ngunit nangako na si Raul sa kanyang sarili na hindi na muling magtataksil sa asawang si Joy at hindi na titikim ng ibang babae kaya naman agad siyang nag-isip ng dahilan para makaiwas sa gustong mangyari ni Cecilia. Raul: Hindi ho pwede, Ma'am Cecilia. Baka mapasarap tayo, eh, kailangan ko hong sunduin nang maaga ang ama niyo ngayon mula sa opisina. Nakita ni Raul na lumamlam ang mukha ni Cecilia. Agad na ikinulong ni Raul sa kanyang dalawang palad ang mukha ni Cecilia at tinitigan ang babae sa mga mata nito. Raul: Huwag kang malungkot. Ganito na lang. Mamaya habang nagbibiyahe ako papuntang opisina ni Sir Emilio ay tawagan mo ako. Papainitin kita habang magkausap tayo. Hininaan ni Raul ang kanyang boses at tinitigan ng malagkit si Cecilia. Raul: Papaungulin kita habang nakabaon ang mga daliri mo sa lamang nasa pagitan ng mga hita mo. Ang masarap na lamang ipinakain mo sa akin noong isang araw. Para kay Raul ay mas mabuting ganoon ang kanyang gawin kaysa muling sumayad ang kanyang dila sa balat ni Cecilia. Napasinghap si Cecilia rahil pakiramdam nito ay parang may umagos na likido papunta sa singit nito matapos sabihin iyon ni Raul. Cecilia: Si-sige, Raul. Pumapayag ako. Isang makalaglag-salawal na ngiti ang iginawad ni Raul kay Cecilia na lalo pang nagpabasa ng hiyas nito. Cecilia: Sa-sa isang kondisyon. Kumunot ang noo ni Raul sa pagkakatitig kay Cecilia. Cecilia: Kiss me, Raul. I want to taste your saliva right now. Ang paghalik ng ibang babae ay kasama sa maituturing ni Raul na physical cheating sa kanyang asawang si Joy. At tulad nga nang ipinangako ni Raul sa kanyang sarili ay babaliwin niya sa pagnanasa ang mga miyembro ng pamilya Mondragon nang hindi nagtataksil sa misis na si Joy. Ang pagtikim ni Raul sa maselang bahagi ng katawan ni Cecilia noong isang araw ay hindi na kailangang maulit pa. Raul: Sa tingin ko ay may mas magandang paraan para matikman mo ang laway ko, Ma'am Cecilia. Nakita ni Raul na nagningning ang mga mata ni Cecilia. Cecilia: Really? Then do it, Raul. Do it right now. Nahimigan ni Raul ang urgency sa tinig ng boses ni Cecilia. Raul: Huwag dito. Baka may makakita sa atin? Sa kusina tayo, Ma'am Cecilia. Agad na pinakawalan ni Raul ang mukha ni Cecilia mula sa pagkakakulong sa kanyang mga palad. Hinawakan ni Raul ang kanang kamay ni Cecilia gamit ang kanyang kaliwang kamay at iginiya niya ito papunta sa backdoor ng kusina. Gamit ang kanang kamay ay pasimpleng in-open ni Raul ang recorder sa kanyang phone. Pagkapasok sa loob ng kusina ay pataob na inilapag ni Raul ang kanyang phone sa ibabaw ng kitchen island. Ito na ang pagkakataon ni Raul para makagawa ng ebidensya ng pagtataksil ni Cecilia sa asawa nitong si Rigo. Mapang-akit na tinitigan ni Raul si Cecilia. Raul: Ano ang gusto mo, Ma'am Cecilia? Napakagat-labi si Cecilia rahil sa mapang-akit na tinig ng boses ni Raul. Cecilia: Ang matikman ang laway mo, Raul. Pinasadahan ng dila ni Raul ang kanyang ibabang labi. Raul: At bakit gusto mong matikman ang laway ko, Ma'am Cecilia? Parang nanlalambot ang mga tuhod ni Cecilia rahil sa matiim na titig ni Raul dito. Cecilia: Dahil binubuhay mo ang aking dugo, Raul. Gusto kong isipin na nanunuot ang mga laway mo sa loob ng aking yungib habang naghahalo ang iyong laway at ang aking laway sa loob ng aking bibig. Isang mala-demonyong ngisi ang sumilay sa mga labi ni Raul. Raul: Ibuka mo. Napalunok si Cecilia. Cecilia: Ibubuka ko na, Raul. Parang nanunuot sa buong sistema ni Cecilia ang mga titig ni Raul. Raul: Sabihin mo kung ano ang ibubuka mo, Ma'am Cecilia. Sabihin mo sa aking harapan. Parang pangangapusan ng hininga si Cecilia sa nakikitang anyo ni Raul. Cecilia: Ang aking bibig, Raul. Ibubuka ko ang aking bibig katulad nang kung paano kong ibinuka ang aking hiyas para makain ng iyong bibig noong isang araw. Ang aking hiyas na rapat ay si Rigo lang ang kumakain. Nag-aapoy ang titig ni Raul kay Cecilia habang nakabuka na ang bibig ng babae. Inipon ni Raul ang maraming laway sa loob ng kanyang bibig at ilang sandali pa ay bigla niyang idinura ang napakaraming laway sa loob ng nakabukang bibig ni Cecilia. Nagulat pa si Cecilia nang maramdaman ang napakaraming laway ni Raul sa loob ng bibig nito. Parang tumagas ang mga katas ni Cecilia mula sa loob ng yungib nito nang paglaruan nito ang laway ni Raul sa loob ng bibig nito. Malagkit ang tinginan nina Raul at Cecilia habang ikinakalat ni Cecilia sa loob ng bibig nito ang napakaraming laway ni Raul. Matapos ang ilang minutong ikinalat ni Cecilia ang laway ni Raul sa loob ng bibig nito ay bigla nitong inilabas ang dila sa harapan ni Raul. Walang kamalay-malay sina Raul at Cecilia na may isang pares ng mga matang nakatunghay sa kanilang dalawa nang mga sandaling iyon. Kitang-kita ng pares ng mga matang iyon kung paanong limang beses na sunud-sunod na dinuraan ni Raul ang nakalabas na dila ni Cecilia at pagkatapos ay parang mauubusan ng laway na muling ikinalat ni Cecilia ang napakaraming laway ni Raul sa loob ng bibig nito. Damang-dama ni Raul kung paano siyang tinigasan dahil sa kahayukang ipinapakita ni Cecilia sa kanyang harapan ngayon. Hindi nakapagpigil si Raul at tatlong beses niyang sunud-sunod na dinuraan ang mukha ni Cecilia at tumama sa mga mata, ilong, at magkabilang pisngi nito ang kanyang napakaraming laway. Kitang-kita ni Raul kung paanong umagos ang kanyang mga laway sa nakangiting mukha ni Cecilia. Isang matagumpay na ngisi ang sumilay sa mga labi ni Raul. ---------- itutuloy...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD