ซ่งซีห่าวเฝ้ารออยู่หน้าห้องไม่นาน คนสนิทก็เข้ามาตามตัวเจ้านายด้วยท่าทางกังวล
“นายท่าน ท่านต้องไปงานเลี้ยงแล้วครับ”
ซ่งซีห่าวเพียงขมวดคิ้วเล็กน้อยเท่านั้น ก่อนจะยอมจากไปแต่โดยดีไม่มีการคัดค้านใด ๆ หรือแม้แต่ความคิดที่จะยกเลิกงานก็ยังไม่มี
ความเย็นชาของเขาทำให้หลี่ซีเหมยไม่พอใจอย่างยิ่งและมองเขาเดินจากไปด้วยความไม่พอใจ ทำให้ซ่งซีห่าวหันกลับไปมองเล็กน้อยเพราะรู้สึกถึงแรงอาฆาตที่ส่งมาจากด้านหลัง ความรู้สึกรุนแรงนี้ทำให้เขาแทบไม่อยากเชื่อว่ามันจะมาจากหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังคนนั้น แต่ก็มีเพียงเธอคนเดียวที่อยู่ที่นั่น
“นายท่านมีอะไรรึเปล่าครับ”
คนสนิทจางเอ่ยถามเมื่อเห็นเจ้านายมองย้อนกลับไป เขาคิดว่าเจ้านายเป็นห่วงหลี่หง แม้ไม่แสดงออกก่อนหน้านี้เพราะเกรงว่าหลี่หงจะตกเป็นเป้าหมายของศัตรู แต่การที่ศัตรูพุ่งเป้า ไปที่หัวหน้าแม่บ้านด้วย คงกระทบจิตใจเจ้านายอย่างหนักจนเริ่มเปลี่ยนใจแล้ว
“ไ
