Chapter.25
มลชนกลืมตาตื่นมาในสภาพที่ลุกขึ้นทันทีคงไม่ได้เพราะเมื่อคืนเธอดื่มหนักจนรู้สึกปวดหัว เธอมองเห็นเพื่อนสาวที่กำลังถูห้องไปร้องเพลงไปอย่างอารมณ์ดี
“อารมณ์ดีจังเลยนะ ไงมีอะไรจะบอกฉันมั้ย”
พิมรภาหันไปมองเพื่อนสาวที่เพิ่งตื่นแล้วรีบปรี่เข้าไปหาอย่างตื่นเต้น
“แก พรุ่งนี้ชั้นมีนัดสัมภาษณ์งานด้วย”
“เหรอ ดีใจด้วยนะ โอ้ยมึนหัว”
“สม เป็นไงล่ะ เมาจนไปจูบกะใครมาบอกฉันมาเลยนะ”
“บ้าเหรอ” เธอปฏิเสธด้วยแววตาลอกแลก
“นี่อย่าบอกนะว่าแกจำไม่ได้”
“เออ เรื่องนั้นจำได้ แต่ฉันจำไม่ได้ว่าบอกแกตอนไหน”
“หูย ขนาดนั้นเชียว”
โชคดที่มือถือพิมรภามีสายเข้าแทรก
“นู่น มือถือแกดังแล้ว ไปรับสิ เอ๊ะ ว่าแต่เป็นคุณราฟ รึ คุณเดน้า” มลชนกแหย่เพื่อนเพื่อต้องการเบี่ยงประเด็น
พิมรภารีบไปรับโทรศัพท์ทันที เมื่อเห็นเป็นเบอร์ดาวิเด้ ใบหน้าหวานสดใส เปลี่ยนสีหน้าเป็นกังวลจนมลชนกเห็นได้ชัด พักหลัง ๆเธอพยายามที่จะเลี่ยง
