บทที่5 เธอเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว.....
1542 Words
บทที่5
เธอเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว.....
ทั้งคู่ตื่นขึ้นมาพร้อมกัน ฝ่ายชายจ้องมองหน้าหญิงสาวแต่หญิงสาวตกใจกับสภาพของเราสองคนจนเผลอลุกพรวดลงจากเตียงก่อนจะทรุดลงไปกองกับพื้นด้วยความเจ็บแสบที่หว่างขาอย่างรุนแรง
"เจ็บไหมยี่หวา" ผมลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงแล้วดึงเธอขึ้นมา
" เจ็บ แสบงืออ มีเลือดด้วยค่ะ"
"เสื้อผ้าแล้วนอนพักเดี๋ยวให้ป้านิดเอาข้าวกับยามาให้"
"แด๊ดดี้ทำอะไรหนูคะ"
"ทำในสิ่งที่เธอต้องการไง" ผมลุกไปใส่เสื้อผ้าก่อนจะออกจากห้องไประงับสติอารมณ์ของตัวเอง ไม่ได้โกรธแต่เมื่อคืนผมโมโหจนหน้ามือต่างหาก
ฉันรีบใส่เสื้อผ้าก่อนจะย้อนคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ที่หน้าอกของฉันมีรอยคริสมาร์กเต็มไปหมด
" งามหน้ามั้ยยี่หวาเอ๊ย!!"
~แกร๊ก~ เสียงเปิดประตูพร้อมกับกลิ่นหอมๆที่พาให้ท้องของยี่หวาร้องควรญคราง
"หนูยี่หวาป้าเอาข้าวต้มกับน้ำขิงมาให้ค่ะ"
"ขอบคุณค่ะ แล้วแด๊ดดี้ไปไหนคะ"
"คุยธุระกับทอมอยู่ข้างล่างค่ะ ให้ป้าตามให้มั้ยคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ปล่อยแด๊ดดี้ทำงานไปก่อนก็ได้ค่ะ"
"ขาดเหลืออะไรก็บอกป้านะคะ"
"ไม่มีอะไรแล้วค่ะป้า ขอบคุณมากนะคะ"
ด้านชายหนุ่มกำลังยืนดูบัญชีสวนผลไม้ของยี่หวาอย่างละเอียดจนป้านิดเดินลงมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม จึงอดถามไม่ได้
" ยิ้มอะไรครับป้า"
"เปล่าค่ะ..." ป้านิดยกมือขึ้นปิดปากแล้วหันไปหัวเราะคิกคักกับเด็กในบ้าน
"ยี่หวาลุกแล้วใช่ไหมครัย"
" ค่ะ เจอหน้าป้าก็ถามหาคุณเพลย์เลย
"เหรอ" ผมแอบอมยิ้มอยู่คนเดียวอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้โกรธอะไรผม
" ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมไปก่อนนะครับ " ทอมมือขวาของคุณเพลย์รีบขอตัวไปทำงานต่อเพื่อให้เจ้านายได้มีเวลาส่วนตัว
" อืม...เรื่องที่สั่งไปจัดการให้เรียบร้อยล่ะ อย่าให้มีนากับยี่หวารู้เด็ดขาด!!"
"ครับ!"
~แกร๊ก~ เสียงเปิดประตู
"แด๊ดดี้!"
"ทำไมยังไม่กินข้าวอีก นี่ยาพี่ให้คนออกไปซื้อมาให้เธอ กินข้าวแล้วกินซะอีก12ชั่วโมงค่อยกินอีกเม็ดนึง"
"เรื่องเมื่อคืน"
"จะคุยกันเรื่องไหนก่อนดี" ผมยืนกอดอกมองหน้าเธอที่ไม่กล้าสบตาผม
" คือ...." ฉันได้แต่ก้มหน้าเอานิ้วชี้จิ้มกันไปมา ผิดไปแล้ว
" เรื่องแรกเลยแล้วกัน ทำไมถึงดื่มแอลกอฮอล์ทั้งๆที่พี่สั่งเธอไปแล้วนะ!!"
"ใครจะไปรู้ละคะว่าน้ำอิตาเลียนโซดาจะใส่เหล้าด้วย คิดว่าน้ำปั่น"
"ดื่มไปกี่ช็อต"
"6มั้งคะ จำไม่ได้"
"รู้มั้ยว่าในน้ำมันมียาปลุกเซ็กส์"
" ยาปลุกเซ็กส์!!!" ฉันเงยหน้าขึ้นมาพอเจอเสายตาของเขาก็ต้องก้มหน้าลงไปอีก
"ถ้าเมื่อคืนพี่ไปช้ากว่านั้นแค่1นาที เธอคงเสร็จไอ้พวกนั้นไปแล้ว!!"
"ขอบคุณนะคะพี่แด๊ดดี้ไปช่วยไว้ทัน"
"อืม!!! ส่วนเรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษเธอด้วย หลังจากนี้จะระวังตัวให้มากขึ้น ยังเจ็บอยู่ไหม"
"เจ็บค่ะ แสบด้วย" ฉันตอบไปตรงๆคิดว่าเขาจะสงสารแต่เปล่าเลย
"ดี!! จะได้เข็ด!!"
"แด๊ดดี้!!!"
"กินข้าวซะ!" ผมกำหันหลังกำลังจะออกจากห้องแต่โดนเสียงเล็กๆเรียกเอาไว้
"เดี๋ยวก่อนค่ะแด๊ดดี้"
" อะไรอีก" ผมหันไปมองยี่หวาที่ทำตาใสซื่อใส่ผม
"จะไปไหนคะ"
"ไปนอน เพลีย!!"
"อ่อ....นอนนี่ก็ได้นะคะ" ฉันตบเตียงนอนเบาๆเพื่อเรียกเขามานอนด้วย ทีเมื่อคืนยังนอนได้ตอนนี้ก็นอนได้จ้า
"ได้เหรอ" ผมเดินมานอนบนเตียงของเธอแต่ก็ถูกรอยยิ้มของเธอก่อกวนไม่เลิก
" กินยาแล้วก็มานอน " ผมนอนเล่นโทรศัพท์เพื่อเช็กตารางหุ้นแต่เธอก็ไม่ยอมมานอนสักที
"แด๊ดดี้นี่น่ารำคาญจริงๆเลย!"
"มานอน!!"
ยี่หวาเดินหน้างอก่อนจะล้มตัวลงนอนชายหนุ่มเองก็ได้แต่มองเธอแล้วอมยิ้มก่อนจะเก็บโทรศัพท์แล้วสวมกอดยี่หวาจนหลับไป
~12.00น.~
ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์จากอดีตเพื่อนรัก ชายหนุ่มลุกขึ้นออกไปคุยที่ระเบียงเพื่อป้องกันสาวน้อยจะได้ยิน
"ฝีมือมึงใช่มั้ยไอ้เหี้ยเพลย์!" ไมค์ตะคอกใส่ปลายสายด้วยความโมโห
"อะไรของมึง "ผมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"มึงให้คนมาพังร้านกูใช่ไหม"
"ทำไมมึงถึงคิดว่าเป็นกูล่ะ?"
" กูจะแจ้งความ!!
"หึ! เอาสิกูจะได้พายี่หวาไปตรวจสารในร่างกาย ไปพร้อมกันเลยก็ได้นะ"
"มึงระวังตัวไว้ก็แล้วกันไอ้เพลย์!"
"พวกมึงก็เหมือนกัน!"
หลังจากวางสายชายหนุ่มก็สูดหายใจเข้าลึกๆเพิ่มระงับสติอารมณ์ก่อนจะเข้าไปหาหญิงสาวที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง
"มีงานด่วนเหรอคะ " ฉันค่อยๆลุกขึ้นมานั่งมองหน้าแด๊ดดี้ที่ดูเครียดๆ
"พรุ่งนี้สอบใช่ไหม"
"ค่ะ....เมื่อกี้แด๊ดดี้ยังไม่ตอบหนูเลยนะคะ"
"งานที่ร้านน่ะ ไม่มีอะไรหรอกแล้วลุกไหวหรือยัง"
"น่าจะไหวแล้วค่ะ"
"งั้นอาบน้ำแต่งตัวจะพาไปห้าง"
"จริงเหรอคะ" ดีใจอ่าาา ได้ไปเปิดหูเปิดตาสักที
"20นาทีเจอกันข้างล่าง อย่าช้าล่ะ"
หญิงสาวรีบลุกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่งหน้าเบาๆก่อนจะลงมา ไม่นานชายหนุ่มก็เดินลงมาติดๆ ก่อนจะขึ้นรถส่วนตัวไปด้วยกันสองคน
"ทอมไปไหนแล้วคะ วันนี้ไม่เห็นหน้าเลย"
" ไปดูสวนให้เธอนั่นแหละ"
"อ่ออออ วันนี้ไปห้างทำไมคะ"
"ไปดูร้านหน่อยไม่ได้ไปนานแล้ว นี่บัตรอยากได้อะไรก็ซื้อถ้าจะรอก็นั่งรอเงียบๆอย่าซน"
" อีกแล้วนะคะตอนนี้ยี่หวาอายุ18แล้วนะคะ ไม่ใช่เด็กน้อยเหมือนเมื่อก่อนแล้วไม่ซนหรอกค่ะ
" เหรอ นี่ขนาดไม่ซนนะเนี่ย"
"เดี๋ยวเหอะ!!!"
ถึงห้างเราสองคนก็เดินตรงมาร้านจิวเวลรี่ของแด๊ดดี้ พนักงาน4คนออกมาต้อนรับพร้อมกับเอาน้ำมาเสิร์ฟให้ พี่จุ๋ยผู้จัดการร้านกำลังเปิดเอกสารบัญชีให้แดดดี้ดูอย่างละเอียด ส่วนพนักงานอื่นๆก็ยิ้มแย้มและแวะเวียนมาพูดคุยกับเราบ้าง พอมีลูกค้าก็เดินไปต้อนรับลูกค้า
"หิวข้าวยัง"
"ยังคะ "
" งั้นรอก่อน" ผมก้มหน้าดูบัญชีร้านกับผู้จัดการต่อคนข้างๆก็ยุกยิกๆไม่หยุด
"แด๊ดดี้คะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"
"รีบไปรีบมา" ผมหันไปมองหน้าเธอก่อนจะหันกลับมาทำงาน
ออกจากห้องน้ำก็เจอแด๊ดดี้ยืนเล่นโทรศัพท์ น่าทุบจริงๆกลัวฉันหายหรือไง
"มายืนทำอะไรตรงนี้คะแด๊ดดี้
"มารอเธอนั่นแหละ"
"มารอทำไมคะ ทีเมื่อก่อนปล่อยให้หนูเดินจนขาลาก"
"ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว ต้องระวังเดี๋ยวมีแมวมาขโมยไป"
"หนูไม่ใช่อาหารเม็ดนะคะ!!"
"ถ้าบอกปลาย่างมันยังจะต่อมุขได้นะ ฮ่าๆๆ"
"หนูไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้มานานแล้ว ยิ้มอีกทีได้มั้ยคะ ^^"
"พี่ดูตึงกับเธอไปหรือเปล่า เธออึดอัดมั้ยพี่แค่อยากทำหน้าที่ดูแลเธอแทนพ่อกับแม่เธอ"
" ไม่เลยค่ะ หนูต้องขอบคุณแด๊ดดี้มากกว่า ที่ส่งหนูเรียนช่วยเหลือหนูมาตลอด"
"เรื่องแค่นี้เอง ไปเถอะพี่มีอะไรจะให้เธอ"
@ร้านอาหารญี่ปุ่น
"วู้วววว แซลมอน"
"ชอบใช่ไหม"
"ใช่แล้วค่ะเคยเก็บเงินค่าขนมกะจะมากินกับมีนา แต่เห็นราคาไม่กล้าเข้าเลยค่ะ เสียดายเงิน"
"อยากกินทำไมไม่บอกล่ะ"
" หนูเห็นแด๊ดดี้ทำงานเหนื่อยๆ ไม่อยากรบกวนค่ะ" ฉันยกมือขึ้นป้องปากเพื่อกระซิบไม่กล้าพูดเสียงดัง
"ไร้สาระ จะกินอะไรอยากได้ก็บอกรู้ไหม"
"ว้าวว แด๊ดดี้สายเปย์ของแท้"
"อะนี่ พี่ให้เธอ"
ชายหนุ่มยื่นกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินให้ก่อนจะเปิดให้เราเห็นสร้อยเพรชพร้อมจี้รูปหัวใจ ขนาดกำลังพอเหมาะไม่เล็กหรือใหญ่จนเกินไป
"แด๊ดดี้ให้หนูจริงๆเหรอคะ"
"ใช่....แทนคำขอโทษเรื่องเมื่อคืน"
"ขอบคุณนะคะ"
"หันมาฉันใส่ให้ ดูแลรักษาให้ดีล่ะ."
หลังจากใส่สร้อยหญิงสาวก็ได้แต่ยิ้มอย่างมีความสุข ตอนนี้เธออยากกลับไปกอดให้รางวัลชายหนุ่มที่ดูแลเธอมาตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ......
- Writer
