6 ครั้งแรกกับมาเฟีย NC+++

2880 Words

“ที่นี่บ้านคุณเหรอคะ?” เธอเอ่ยถามมาร์ลิกซ์ที่เดินนำอยู่ข้างหน้า สายตาพลางกวาดมองไปรอบๆ สถานที่แปลกใหม่สวยงามดูหรูหรา แต่ในขณะเดียวกันก็มีกลิ่นอายของความมีอำนาจแฝงอยู่ เดาว่าคงเป็นบ้านเขาแหละ เพราะมีรูปเขาและครอบครัวติดบนผนัง “ใช่” เขาตอบสั้นๆ ก่อนจะก้าวขาเข้าไปในลิฟต์ที่ใช้ขึ้นไปข้างบนชั้นสาม ซึ่งเป็นโซนส่วนตัวของเขาโดยเฉพาะ บอกตามตรงว่ากลิ่นหอมหวานจากตัวยูริ ปั่นป่วนอารมณ์ปรารถนาของเขาได้ดีไม่น้อย แถมชุดที่เธอสวมใส่ยังมีส่วนทำให้อารมณ์ความต้องการในกายเขาเพิ่มขึ้นอีกด้วย คืนนี้เธอไม่โชคดีเหมือนคืนนั้นแน่! “บ้านคุณมาร์ลิกซ์สวยจังเลยนะคะ” บ้านเขาสวยจนเธออดชมออกมาตรงๆ ไม่ได้ “ไปหยิบเหล้าที่อยู่ตรงนั้นมาให้ฉัน” “ดะ…ได้ค่ะ” เธอเดินไปหยิบเครื่องดื่มตามที่เขาบอกมา โดยมีหลายยี่ห้อมาก ส่วนใหญ่นำเข้ามาจากต่างประเทศทั้งนั้น เขาไม่ได้บอกว่าต้องการแบบไหน เธอจึงหยิบยี่ห้อที่เขาชอบดื่มเป็นประจำมา และเดินกลับไปหาเขาซึ่งนั่งรออยู่ตรงโซฟา เบื้องหน้าเขาคือประตูเชื่อมออกไปยังสระว่ายน้ำ “ให้ยูริรินให้เลยไหมคะ?” “นั่นมันหน้าที่ ที่เธอต้องทำอยู่แล้ว” ยูริไม่พูดอะไร เริ่มเทแอลกอฮอล์ลงแก้วให้มาร์ลิกซ์หลังจากใส่น้ำแข็งก้อนรูปวงกลมไปก่อนหน้านี้แล้ว ทุกการกระทำของหญิงสาวถูกจ้องมองโดยสายตาคมเข้ม ยูริยื่นแก้วเครื่องดื่มให้มาเฟียหนุ่ม พอรู้ว่าตัวเองโดนมองก็เริ่มทำตัวไม่ถูกขึ้นมา “มานั่งบนตักฉัน” “คะ?” “ฉันไม่ชอบพูดพร่ำเพรื่อหลายครั้ง” “ยูรินั่งตรงนี้…ว๊าย!” พูดไม่ทันขาดคำ มาร์ลิกซ์ก็รั้งเอวของเธอให้ลงไปนั่งบนตักเขาโดยไม่ทันตั้งตัว เธอทำอะไรไม่ถูก แถมยังไม่กล้าสบตากับเขาอีกด้วย หัวใจที่นิ่งสงบในตอนแรกค่อยๆ เต้นแรงขึ้นมาเมื่อได้นั่งอยู่บนตักแกร่งของมาร์ลิกซ์ “อย่าทำให้ฉันหมดอารมณ์” “ยูริหนัก เดี๋ยวคุณมาร์ลิกซ์ปวดขา ให้ยูรินั่งโซฟาดีกว่านะคะ” “ไม่เห็นหนักตรงไหนเลย” มาร์ลิกซ์แย้งขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาที่ยื่นเข้ามาใกล้จนปลายจมูกโด่งสันแนบชิดลงแก้มใส ทำหญิงสาวบนตักใจเต้นไม่เป็นส่ำ มิหนำซ้ำใบหน้าหวานละมุนยังรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมา ริมฝีปากสีระเรื่อเม้มเข้าหากันเมื่อมือหนาเลื่อนมาวางบนขาอ่อน ค่อยๆ สอดเข้าไปใต้ชายกระโปรง “เล่ามาสิ เหตุผลที่เธอมาทำงานแบบนี้” เสียงทุ้มต่ำดังคลอเคลียร์อยู่ข้างแก้มนวลใส กลิ่นหอมของยูริทำให้มาร์ลิกซ์อดไม่ได้ที่จะสูดดมเข้ามา รู้สึกได้ทันทีว่ากลางกายตัวเองกำลังปวดหนึบด้วยความทรมาน “พะ…เพราะคุณมาร์ลิกซ์ยังไงล่ะคะ ทะ…ที่ทำให้ยูริต้องทำงานแบบนี้” “หาเงินมาใช้หนี้ฉันเหรอหืม?” “ค่ะ…” เธอบีบมือตัวเองแน่น ตอนนี้มาร์ลิกซ์เริ่มเลื่อนใบหน้ามายังต้นคอ แนบริมฝีปากลงสัมผัสเบาๆ จนเธอรู้สึกวาบหวิวและเผลอเคลิ้มตาม เขาขบเม้มและใช้ลิ้นสากเลียจนเธอเผลอส่งเสียงครางอืออึงในลำคอออกมา “อื้อ~” “เล่ามาอีกสิ…” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอก พอได้ยินเสียงครางในลำคอของยูริ มันก็ทำให้เขาพอใจมากไม่น้อย ค่อยๆ เล้าโลมและหลอกล่อเหยื่อให้ติดกับดัก ก่อนจะเข้าสู่กระบวนการสำคัญของค่ำคืนนี้… “อื้อ คะ…คุณมาร์ลิกซ์คะ ยะ…ยูริอึก!” เธอเผลอจิกเล็บลงแขนมาร์ลิกซ์อย่างลืมตัว มือเขาสอดเข้ามาลึกจนถึงจุดอ่อนไหวของเธอแล้ว วินาทีที่เขาใช้ปลายนิ้วเขี่ยไปมาทำเธอสะดุ้งและมีความรู้สึกบางอย่างวิ่งเข้ามาเล่นงาน “ถอดถุงน่องกับกางเกงในเธอออก และมานั่งคร่อมตักฉัน” ยูริลุกออกจากตักมาร์ลิกซ์ เริ่มถอดถุงน่องสีดำและแพนตี้ตัวจิ๋วที่สวมใส่อยู่ออกอย่างไม่มีทางเลือก เพราะทางเลือกเดียวของเธอก็คือ…ทำตามคำสั่งเขา ทุกการกระทำของยูริถูกมองโดยมาร์ลิกซ์ หลังจากถอดในสิ่งที่มาร์ลิกซ์เอ่ยสั่งหมดแล้ว คนตัวเล็กกลับมานั่งคร่อมตักแกร่งอีกครั้ง โดยที่กายสาวแนบสัมผัสกับแก่นกายใหญ่ยักษ์ภายใต้กางเกงสีดำของคนตัวโต ใบหน้าหวานละมุนเริ่มแดงระเรื่อเพราะกำลังโดนไฟราคะครอบงำ “ถอดเสื้อให้ฉันสิ” “…” เธอทำตามที่มาร์ลิกซ์สั่งทุกอย่าง ตอนนี้ทำได้แค่ฟังคำสั่งของเขา ระหว่างกำลังถอดเสื้อเชิ้ตสีดำให้เขา ใจก็พลอยเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากขั้วหัวใจตามไปด้วย ปกติไม่เคยถึงเนื้อถึงตัวเขามาก่อน นี่เป็นครั้งแรก ส่วนใหญ่เคยเห็นแค่ผู้หญิงสวยๆ ขึ้นเตียงกับเขา หากแต่วันนี้…กลับเป็นเธอ “กลัวเหรอ?” “ปะ…เปล่าค่ะ” ปฏิเสธ ทั้งที่ลึกๆ แอบกลัวและกังวล ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันว่าลูกค้าที่พี่ลี่จินพูดให้ฟังจะเป็นมาร์ลิกซ์ ยังหนุ่ม แถมยังมีอิทธิพล นั่นคือที่มาร์ลิกซ์เป็นทั้งหมด… “หึ ไม่ต้องห่วง ฉันจะเบามือกับเธอให้มากที่สุด” พูดให้ยูริสบายใจเท่านั้นแหละ พอถึงเวลาจริงๆ เขาก็รุนแรงด้วยเหมือนเดิม ผู้หญิงทุกคนที่ขึ้นเตียงด้วยทุกครั้ง…ไม่มีคนไหนที่เขาอ่อนโยนด้วย “ถอดเสื้อเสร็จแล้วค่ะ” “ถอดกางเกงให้ฉันด้วยสิ” “ดะ…ได้ค่ะ” ริมฝีปากหยักได้รูปฉีกยิ้มพอใจ สายตาจ้องมองยูริที่กำลังถอดกางเกงให้พลางยกน้ำสีเหลืองอำพันในแก้วขึ้นดื่ม ฤทธิ์จากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้ามาเริ่มทำให้เขาได้ที่และมีอารมณ์ปรารถนาสูงขึ้นจากเดิม “…” เธอไม่กล้ามองสิ่งที่กำลังแข็งขึงพาดอยู่บนกลางลำตัวของมาร์ลิกซ์ สิ่งนั้นมีขนาดใหญ่มากพอสมควร ห้อมล้อมไปด้วยเส้นเลือดมากมายจนดูน่ากลัว และไม่กล้าเอามือไปสัมผัส “คืนนี้…มันจะเข้าไปอยู่ข้างในตัวเธอ” หัวใจดวงน้อยของยูริกระตุกวูบเมื่อมาร์ลิกซ์พูดและเลื่อนมือมากอบกุมแก่นกายขนาดใหญ่ของตัวเอง “ลองจับมันดูสิ” “…” เธอช้อนสายตาขึ้นมองมาร์ลิกซ์ เขาเห็นเธอนิ่งจึงจับมือของเธอไปจับสิ่งนั้น ทันทีที่ได้สัมผัส ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก มิหนำซ้ำมือเธอยังจับสิ่งนี้ไม่หมดอีกด้วย “ชอบไหม?” เธอควรตอบเขายังไง ตอนนี้ทั้งเขินและอายในเวลาเดียวกัน “ฉันว่ามันชอบมือนุ่มๆ ของเธอนะ แต่มันคงชอบมากกว่านี้ ถ้าได้เข้าไปในตัวเธอ” “ขะ…ขอทำใจก่อนได้ไหมคะ?” “ไม่ทันแล้ว” “แต่ว่า…ว๊าย!” เธอร้องเสียงหลงเพราะโดนมาร์ลิกซ์ผลักลงโซฟาอีกตัวโดยไม่ทันได้ตั้งตัวก่อน และมันส่งให้ชายกระโปรงของเธอเลิกขึ้น ทำให้จุดสงวนถูกเปิดเผยต่อสายตาเขาอย่างโจ่งแจ้ง สายตาคมเข้มจ้องมองความสวยงามที่มีน้ำหวานเปียกแฉะเล็กน้อยพร้อมความทรมานตรงกลางกาย มาร์ลิกซ์ข้อเท้าเล็กไว้แน่นเมื่อเธอตั้งท่าเตรียมหุบขาเข้าหากัน ใบหน้าหวานละมุนแดงก่ำ ทั้งเขินอายและโดนพิษของไฟราคะเล่นงานในเวลาเดียวกัน “สวย ขาว เนียนไปหมด…” “คุณมาร์ลิกซ์…” “ขอชิมน้ำเธอหน่อยได้ไหม” “ไม่…อื๊อ!” พูดไม่ทันขาดคำ มาร์ลิกซ์ก็ใช้ริมฝีปากสัมผัสลงความสวยงามตามความต้องการของตัวเอง ลิ้นสากปาดไล้ไปมา ในขณะที่ยูริพยายามใช้มือดันศีรษะคนตัวโตออก ทว่ากลับไม่เป็นผล “คุณมาร์ลิกซ์อึก! อ๊ะ~” ความรู้สึกพวกนี้มันคืออะไรกัน เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ลิ้มลองความรู้สึกแปลกใหม่ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าลิ้นอุ่นๆ ที่กำลังละเลงกับตรงนั้นของเธออยู่มันทำให้เธอเผลอเด้งสะโพกรับสัมผัสชวนวาบหวามจากเขาโดยไม่รู้ตัว รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกทรมานจนอยากขยับหนีไปจากสัมผัสของเขา แต่กลับถูกมือมาร์ลิกซ์ล็อกเอวเอาไว้แน่น “อ๊า~ คุณมาร์ลิกซ์…” สงสัยพรุ่งนี้เช้ายูริคงอยากคลานลงจากเตียง เพราะเธอครางชื่อเขาเสียงหวานขนาดนี้ เขาผละใบหน้าออกจากตรงนี้ของเธอ ค่อยๆ สอดนิ้วกลางเข้าไปข้างในร่องรักคับแคบช้าๆ “จะ…เจ็บ!” “อย่าเกร็ง” ขนาดโดนนิ้วเดียวยังร้องว่าเจ็บ ถ้าโดนของใหญ่ของเขาเข้าไป…จะไม่ร้องไห้เลยเหรอ “ยะ…ยูริเจ็บ” “เจ็บก็ครางออกมา อย่าเกร็ง” เขาขยับนิ้วไปมาช้าๆ อยากทำให้เธอชินกับนิ้วก่อน แล้วค่อยเริ่มสอดใส่ของจริงเข้าไป ยิ่งขยับ น้ำของเธอยิ่งไหลออกมามากจนอาบชโลมเต็มมือเขา เธอคงเสียวมาก “อื๊อ! คะ…คุณมาร์ลิกซ์คะ..” เธอเลื่อนมือมาจิกแขนเขาโดยไม่รู้ว่าเป็นรอยหรือเปล่า เขาขยับนิ้วเร็วเกินไป ตอนแรกยอมรับว่าเจ็บ แต่พอนานๆ ไปก็เริ่มมีความรู้สึกบางอย่างแทรกซึมเข้ามา ร่างบางนอนดิ้นไปมาด้วยความทรมาน หน้าท้องแบนราบหดเกร็งไปตามจังหวัดนิ้วเรียวยาวที่กำลังเคลื่อนไหวภายในร่องรัก “อ๊ะ~” ยูริพยายามหนีบขาเข้าหากัน ทว่่าทุกครั้งที่พยายามทำอย่างนั้น มักโดนมาร์ลิกซ์จับแยกออกเสมอ ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นมาวางบนท้องน้อยคนตัวเล็ก เริ่มเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีกหนึ่งเป็นสอง และออกแรงเคลื่อนไหวจนได้ยินเสียงลามกดังออกมา “ข้างในตัวเธอกำลังตอดรัดนิ้วของฉัน เสียวมากเหรอยูริ” “อึก! อ๊ะ อ๊า~” มาเฟียหนุ่มยิ้มชั่วร้าย แววตาแสดงออกชัดเจนว่าพอใจมากที่เห็นยูริกำลังทรมาน คนตัวเล็กนอนบิดเร่าร่างกาย ในขณะที่อีกฝ่ายกำลังกลั่นแกล้ง “ยะ…ยูริรู้สึกแปลกๆ อึก!” เขาถอนนิ้วออกเมื่อรู้ว่าเธอกำลังจะเสร็จ ยูริเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาเล้าโลมให้นานขนาดนี้ อีกทั้งยังเป็นคนแรกที่เขายอมใช้ปากกับตรงนั้นด้วย “ค้างเหรอ?” เธอรู้สึกค้างอย่างที่เขาพูดจริงๆ เหมือนถูกปล่อยให้ตกจากที่สูงทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงจุดหมาย มาร์ลิกซ์ยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะช้อนเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินไปยังอีกห้อง ซึ่งเป็นห้องนอนของเขา ภายในถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำบ่งบอกถึงตัวตนของมาร์ลิกซ์ “พร้อมเจอของจริงรึยัง” “…” “ตอนนั้นแค่นิ้ว ส่วนตอนนี้…” เขาไม่พูด แต่เลื่อนมือไปชักรูดแก่นกายขนาดใหญ่ให้ยูริดู ว่าเขาหมายถึงอะไร และดูเหมือนเธอจะเข้าใจในสิ่งที่ต้องการสื่อออกไปด้วย “ขะ…ขอทำใจก่อนได้ไหมคะ” “เห็นฉันใจดีขนาดนั้นเลยเหรอหืม?” “แต่หนู…เอ่อ…ยูริยังไม่พร้อม” เธอเผลอเรียกแทนตัวเองว่า ‘หนู’ กับมาร์ลิกซ์ เพราะเวลาอยู่บ้านเธอมักแทนตัวเองแบบนี้กับพ่อ และมันก็กลายเป็นความเคยชิน “เมื่อกี้แทนตัวเองว่าอะไรนะ?” “ไม่มีอะไรค่ะ” “ฉันชอบที่เธอแทนตัวเองแบบนั้น ต่อไปเรียกแทนตัวเองว่าหนูกับฉัน” ความน่ารักของยูริ ทำให้เขาเริ่มชักจะติดใจเธอขึ้นมาแล้วสิ มาร์ลิกซ์แทรกตัวเข้ามานั่งกลางหว่างขายูริ สายตาพิศมองความสวยงามด้วยความหลงใหล แก่นกายถูกจับจ่อไปยังทางเข้าคับแคบ จากนั้นค่อยๆ ดันเข้าไป “เจ็บ!” เธอร้องขึ้นพร้อมกับพยายามขยับออกหนี ทว่ากลับทำไม่สำเร็จเพราะถูกเขาล็อกเอวเอาไว้แน่น ตอนแรกคิดว่าเจ็บแน่ๆ แต่ไม่คิดว่าจะเจ็บขนาดนี้ “หนูเจ็บคุณมาร์ลิกซ์! คุณมาร์ลิกซ์ฮึก…” “ชู่ว~ เดี๋ยวทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง เชื่อฉัน” เขาโน้มตัวเข้าไปปลอบประโลมยูริ ทั้งที่ตรงนั้นเข้าได้ยังไม่ถึงครึ่งลำ อะไรจะแน่นขนาดนี้ เขากัดฟันและกลั้นใจกระแทกเข้าไปจนแก่นกายเข้ามาได้ครึ่งลำ สวบบ “กรี๊ดดดดด!!!” ยูริกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายอ่อนแรงลงอัตโนมัติ น้ำตามากมายไหลอาบสองพวงแก้ม เธอเจ็บ เจ็บจนร่างกายกำลังแตกออกเป็นเสี่ยงๆ “อ๊าาา” “คะ…คุณมาร์ลิกซ์คะ เอาออกไปก่อนได้ไหมฮึก หนูเจ็บ…” “เอาออกตอนนี้ไม่ทันแล้ว” “หนูเจ็บ…” “ครั้งแรกก็แบบนี้ เจ็บเป็นปกติ เดี๋ยวเธอจะชินไปเอง” เธอควรเชื่อเขาดีไหม? ไม่ทันไรเขาก็เริ่มขยับส่วนล่างเข้าออกกับตรงนั้นของเธอ ส่วนเธอทำได้แค่นอนจิกผ้าห่มผืนหนาสีดำแน่นเพื่อระบายความรู้สึกเจ็บปวด มันเจ็บจริงๆ นะ เธอไม่ได้พูดเล่นเลย ทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหว เธอทั้งแสบ และเจ็บในเวลาเดียวกัน “อื๊อ! บะ…เบาๆ ได้ไหมคะ” “เสียวฉิบ! ร่องแคบๆ ของเธอ ตอดรัดลูกรักฉันแรงมากเลยนะ” เขาพูดเสียงกระเส่าพลางก้มมองจุดเชื่อมที่มีเลือดของยูริอาบชโลมแก่นกาย ยูริไม่ใช่คนแรกที่เขาเปิดบริสุทธิ์ แต่เป็นคนแรกที่เขาพามามีเซ็กซ์ด้วยถึงบ้าน ปึก! ปึก! ปึก! มาร์ลิกซ์ตอกแก่นกายใส่ร่องรักคับแคบโดยไม่สนใจว่าคนใต้ร่างจะรู้สึกเจ็บหรือไม่ ริมฝีปากกำลังดูดเลียยอดปทุมถันสีระเรื่อ ความรู้สึกต่างๆ ที่ประเดประดังเข้าเล่นงานยูริ ทำให้หญิงสาวเผลอจิกและข่วนแผ่นหลังแกร่งโดยไม่รู้ตัว ทว่ามาร์ลิกซ์กลับไม่ว่าอะไร… “อึก! จะ…เจ็บ” “ซี๊ดด ตอดดีฉิบ” ร่องรักยูริตอดรัดท่อนเอ็นของเขาดีไม่น้อย มิหนำซ้ำกลิ่นหอมหวานจากตัวเธอยังคือตัวจุดชนวนอารมณ์กระสันของเขาให้เพิ่มมากขึ้น “อ๊าา เสียวเป็นบ้าเลย ขอกระแทกแรงๆ ได้ไหมสาวน้อย” เสียงกระเส่าพูดดังคลอเคลียร์อยู่ข้างใบหูยูริ แก่นกายขนาดใหญ่ครูดเสียดไปมากับร่องรักคับแคบจนหญิงสาวรู้สึกแสบและเจ็บในเวลาเดียวกัน ส่วนหัวที่กระแทกโดนจุดเดิมซ้ำๆ เริ่มทำให้คนตัวเล็กรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมา เสียงครางหวานบวกกับยูริชอบเรียกชื่อมาร์ลิกซ์ซ้ำๆ พลอยทำอารมณ์กระสันของมาเฟียหนุ่มเพิ่มมากขึ้น “คุณมาร์ลิกซ์ ยะ…อย่ากระแทกโดนตรงนั้นบ่อยสิคะอื๊อ!” เธอรู้สึกทรมานทุกครั้งที่เขากระแทกโดนจุดเดิมซ้ำๆ ตอนแรกที่เริ่มมีเซ็กซ์กับเขา เธอเจ็บ ทว่าตอนนี้…ความรู้สึกเจ็บปวดได้หายไปแล้ว “ตรงไหนเหรอหืม?” “ตรง…อ๊ะ~” เธอไม่ไหวแล้ว มันทรมานมากเกินไป ยิ่งเขาเห็นเธอมีอาการแบบนี้ เขายิ่งกระแทกเน้นๆ ใส่ตรงนั้นของเธอ “เสียวมากไหมเด็กดี…” เขาพิศมองใบหน้าหวานละมุนที่กำลังแสดงถึงความทรมานออกมาอย่างพอใจ ริมฝีปากประทับลงกลางหน้าผากด้วยความอ่อนโยน “นะ…หนูไม่ไหวแล้ว…” “ใกล้จะเสร็จแล้วเหรอ?” ปึก! ปึก! ปึก!! “คุณมาร์ลิกซ์คะ อ๊ะๆๆๆ อร๊ายย!!” ยูริเกร็งกระตุกเมื่อได้รับการปลดปล่อย ในขณะที่มาร์ลิกซ์ยังไม่เสร็จ “รู้สึกยังไงบ้าง?” “หนู…” เธอพูดไม่ออก เพราะกำลังรู้สึกเหนื่อยหอบ แม้นอนเฉยๆ แล้วเขาเป็นฝ่ายทำเธอยังเหนื่อย ผิดกับเขาที่ไม่แสดงท่าทางอะไรออกมา “นี่มันแค่เริ่มต้นเองนะยูริ เหนื่อยแล้วเหรอ?” “แค่เริ่มต้นเองเหรอคะ?” “ใช่ ยังเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ ฉันต้องกินเธอให้มันคุ้ม” “…” “พรุ่งนี้ถ้าเธอไม่ได้คลานลงจากเตียง…ฉันจะตบรางวัลให้เธอเป็นอย่างงาม” “รางวัลแบบไหนเหรอคะ?” ในหัวยูริเต็มไปด้วยคำถามมากมายจริงๆ เขาพูดในใจ “กระเป๋าแบรนด์เนมแพงๆ สักใบเป็นไง?” “หนูไม่ต้องการกระเป๋าแบรนด์เนม” “แล้วต้องการอะไร?” “ลดหนี้ให้หนูสักก้อนนึงสิคะ” “หึ ถ้าพรุ่งนี้เธอเดินได้โดยไม่ขาอ่อน ฉันจะลดหนี้ให้ ตามที่เธอต้องการ” เขายกยิ้มร้ายกาจ ยูริกล้าขอ เขาก็กล้าให้ “แต่ถ้าเธอทำไม่ได้…เธอโดนลงโทษ ตกลงไหม?” “ลงโทษแบบไหนคะ?” “ก็แบบที่เรากำลังทำกันอยู่ไง” มาร์ลิกซ์จัดแจงยูริอยู่ในท่าคลานเข่า รั้งตัวเธอเข้ามาหาจนแผ่นหลังบางเกือบแนบชิดแผงอกแกร่ง มือหนาเลื่อนไปจับลำคอระหงแล้วยื่นใบหน้าเข้าไปสูดดมกลิ่นหอมหวาน เขาคงติดใจยูริแล้วจริงๆ “อยากโดนฉันเอาแรงๆ ไหม?” “อื้อ~” เธอหดเกร็งหน้าท้องด้วยความเสียวซ่าน มือข้างขวาเลื่อนไปจับขาแกร่งของมาร์ลิกซ์ “คุณมาร์ลิกซ์…” “ครางชื่อฉันแบบนี้ สงสัยอยากโดนฉันเอาแรงๆ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more