“คุณมุก!...เจ็บมากมั้ยค่ะนั้น...คุณอลันคงโกรธน่าดูเลยสิค่ะเนี่ย...ไปคะเดี๋ยวป้าหายามาทาให้...” เฮเลนดันตัวหนูมุกให้เดินไปตามแรงนั้นไปยังห้องอาหาร และเมื่อหนูมุกนั่งลงตรงเก้าอี้ประจำ เพียงเสี้ยวนาทีอาหารก็ถูกยกมาทันที
“ขอบคุณค่ะ...มุกทานเลยนะคะ...ตอนนี้หิวมากๆ...และต้องกินเยอะๆด้วย...เพราะศึกหนักจริงๆรออยู่บนห้องแล้ว” เฮเลนได้แต่ยิ้มและยืนมองหญิงสาวชาวไทยจัดการกับอาหารตรงหน้าทันที และเธอก็รู้เรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างจึงทำให้เธอเข้าใจในความหมายของหนูมุกเป็นอย่างดี งานนี้คงต้อง ‘ง้อ’ กันนานเลยเพราะทุกคนต่างรู้ดีว่าอลันไม่ใช่คนที่จะมีอารมณ์โกรธขึ้นได้ง่ายๆ แต่ถ้าได้โกรธและไม่พอใจแล้ว มันต้องเป็นเรื่องใหญ่
“อลันเป็นคนใจเย็นนิ่งๆ ดูเหมือนเป็นคนใจดี ใจอ่อน แต่จริงๆแล้ว ใจแข็งยิ่งกว่าใครเลย หรือเรียกง่ายๆว่า ‘อ่อนนอกแข็งใน’ นั้นเอง ” เฮเลนนึกถึงคำพูดของนายหญิงนีน่า(หนูนา) แม่ของอลัน แน่นอนเฮเลน
