เช้าวันต่อมา...
วันนี้ธาดาเขากลัวจีจะคิดมากก็เลยว่าจะพาหญิงสาวไปทำงานด้วยแต่เธออยากจะไปที่โรงแรมแล้วเก็บของทั้งหมดออกมา ไม่มีความจำเป็นที่จะทิ้งไว้ที่นั้นและเธออยากจะไปขอโทษลูกน้องของเธอทุกคนที่ทำให้ผิดหวังในตัวของเธอด้วย
"ไม่ไปกับผมจริงเหรอ"
ธาดามองหน้าจีอย่างกังวลเขากลัวว่าเธอจะคิดมากเลยไม่อยากให้ไปที่ทำงานในตอนนี้
"ต้องไปเก็บของค่ะ ทิ้งไว้ก็รกคนอื่นเปล่าๆ"
"โอเคงั้นเสร็จแล้วโทรศัพท์มานะผมจะให้กรมารับแต่ถ้าผมว่างผมจะมาเอง"
"ค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาส่ง "
ธาดายื่นหน้าไปจูบหน้าผากหญิงสาวอย่างอ่อนโยนก่อนจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระพร้อมกับส่งบัตรเครดิตและเงินสดจำนวนหนึ่งให้เธอ
"เอาติดตัวไว้ค่ะเผื่อจำเป็นต้องใช้ ส่วนบัตรไม่จำกัดวงเงินค่ะใช้อะไรก็ใช้เลย :)"
"ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ค่ะจีไม่ใช้อะไรหรอก"
"ไม่ได้ค่ะคุณเป็นภรรยาของทายาทเจ้าของห้างสรรพสินค้าเครือพิพัฒน์นิรันกุลเลยนะใครมาเห็นจะว่าเอาไ
