แผนลวงบ่วงรัก

Chapter 10

จีเดินเข้ามาอยู่ในร่มเดียวกับคุณธาดาเขายื่นมือไปโอบเอวเธอเล็กน้อยก่อนจะพาเดินออกไปขึ้นรถ แดดแทบจะไม่โดนเธอเลยไม่ใช่สิไม่มีแดดด้วยซ้ำเธอว่าเขาดูกังวลมากไปหน่อยนะ

"เชิญครับ"

ลูกน้องของคุณธาดาเปิดประตูรถให้เธอขึ้นไปนั่งข้างหลังเธอขึ้นไปก่อนที่คุณธาดาจะตามขึ้นมาอีกฝั่ง

"ลูกน้องคุณเหรอคะ"

"ใช่ครับคุณน่าจะเจอหลายครั้งแล้วนะ"

"แต่ยังไม่รู้ชื่อเลยค่ะ"

"อ่อ เขาชื่อกรนะ"

"อ่า ค่ะ ^///^"

จีร้องอ่อออกมาพยักหน้ายิ้มๆ ธาดาเอาสมุดมาพัดให้จีเพราะเหงื่อเธอซึมออกมาถึงแม้ว่าแอร์จะเย็นแล้วก็เถอะ

"ร้อนมากมั้ยครับ"

จีมองธาดาที่แสดงออกว่าเป็นห่วงเธอจนออกนอกหน้าสุดๆจนเธออดยิ้มไม่ได้ ก็คนมันไม่เคยมีใครมาปฎิบัติใส่เอาใจแบบนี้นี่นา

"ดีขึ้นแล้วค่ะแอร์รถเย็นดีนะคะ"

"ผมกลัวคุณร้อนก็เลยให้กรเปิดทิ้งไว้นะ "

"เทคแคร์ผู้หญิงเก่งจังนะคะคุณธาดาเนี้ย "

จีเอ่ยแซวยิ้มๆเขามองหน้าเธอก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

"ผมทำแบบนี้เฉพาะกับคนพิเศษเท่านั้น :)"

จีอมยิ้มมองหน้าเขาก่อนจะชวนคุยไปเรื่อยเปื่อยทั้งสองคนใช้เวลาในการนั่งอยู่ในรถนานเกือบชั่วโมงก่อนจะมาถึงห้างสรรพสินค้าของตระกูพิพัฒน์นิรันกุล เขาเดินลงมาพร้อมกับเดินมาเปิดประตูให้หญิงสาวด้วยตัวเอง

"เชิญครับ"

"ขอบคุณค่ะ"

จีเดินลงมาตรงประตูหน้าห้างพอดีเป็น VIP มันดีแบบนี้นี่เองสินะไม่ต้องเดินไกลด้วย

"มาครับจับมือผมไว้ดีกว่าเดี๋ยวคุณจะหลงนะ :)"

"หลงห้างเนี้ยเหรอคะ?"

"หลงผมต่างหาก :)"

จียิ้มพร้อมกับเบือนหน้าหนีไปอีกทางทำไมช่างหยอดเสียจริงแล้วเธอก็นะหลงกลเขาตลอดแหละ 

"มาเถอะครับผมจับมือเฉยๆเอง"

จีหันไปมองหน้าเขาก่อนนะส่งมือไปให้เขา ธาดากุมมือเธอไว้ก่อนจะมองหน้าเธออย่างอ่อนโยนแล้วพาเธอเดินเข้าไปภายในห้าง

"สวัสดีครับคุณธาดา"

"สวัสดีครับ สถานการณ์เรียบร้อยดีมั้ย"

"เรียบร้อยดีครับตอนนี้ส่งให้ตำรวจจัดการแล้วครับ"

"ตกลงว่ามีปัญหาเรื่องโจรเข้ามาปล้นร้านทองใช่มั้ยมีใครเป็นอะไรรึเปล่า?"

"ใช่ครับ แต่ระบบความปลอดภัยของเราแน่นหนาคนร้ายไม่ได้พกปืนมาเพราะเครื่องของเราไม่ให้ผ่านอยู่แล้ว คนร้ายไปซื้อมีดในห้างแล้วมาจี้ทองตรงชั้นหนึ่งใกล้ทางออกดีที่ว่ารปภของเราถูกฝึกมาอย่างดีการต่อสู้เลยไม่มีใครได้รับบาดเจ็บคนร้ายโดนยาสลบไปก่อนครับ"

จีมองเขาสองคนคุยกันอย่างงงๆ เกิดเหตุการณ์ปล้นร้านทองภายในห้างด้วยเหรอมิน่าละเขาถึงรีบมาทำงานที่นี่

"มีคนปล้นร้านทองเหรอคะ"

"ใช่ครับ แต่ว่าเหตุเกิดตรงใกล้ทางออกคนร้ายคงวางแผนมาแล้วอย่างดีเห็นว่ากล้องย้อนหลังสามวันเขามาดูทางหนีทีไล่ทุกวันด้วย "

"แปลกดีนะคะไม่มีข่าวเลย"

"เหตุเกิดชั้นหนึ่งแล้วก็มันเป็นเวลาที่ลูกค้าไม่ค่อยมีนะก็เลยไม่เป็นข่าว อีกอย่างพอจับคนร้ายได้ทางพนักงานและรปภเขาก็รีบเคลียร์พื้นที่กันลูกค้าชั้นอื่นเดินลงมาแล้วตกใจ ผมว่าการจัดการที่สาขานี้ดีพอสมควรเลยล่ะผมควรจะมาให้กำลังใจพวกเขาสักหน่อยคุณว่าผมทำถูกมั้ย"

จีพยักหน้ายิ้มๆอย่างเห็นด้วย เมื่อสถานการณ์ร้ายแรงสิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกลูกน้องหายตกใจได้นั้นก็คือกำลังใจจากผู้เป็นนาย 

"คุณทำถูกแล้วค่ะที่มา แล้วทำไมถึงไม่เล่าก่อนคะจีจะได้รู้มาก่อนบ้าง"

"ไม่ต้องเล่าหรอกกรบอกว่าสถานการณ์สงบแล้วทางสาขาจัดการอย่างรวดเร็วผมก็เลยไม่ค่อยห่วงอะไร เอางี้เดี๋ยวคุณช่วยไปเปิดกล้องย้อนหลังให้ผมดูหน่อยผมอยากรู้ว่ามันเกิดอะไร แล้วก็อาจจะปรับเปลี่ยนใหม่ให้สินค้าพวกที่มีราคาสูงย้ายไปขายตรงโซนปลอดภัยเพราะใกล้ทางออกมันเสี่ยงที่โจรจะปล้นสูงกว่าที่ไปคนพลุกพล่าน"

"ได้ครับ งั้นเชิญคุณธาดาทางนี้เลยครับ"

ธาดากุมมือจีไว้แน่นพาเธอเดินเคียงข้างเขาไปในห้องที่มีหน้าจอกล้องวงจรปิด เขาพาหญิงสาวไปนั่งเล่นตรงโซฟาเพราะเขากลัวเธอจะเบื่อ

"นั่งรอผมตรงโซฟานะผมทำงานแบบหนึ่ง"

"จีขอดูด้วยได้มั้ยคะ เอ่อ คือเผื่อว่าจะเอาไปเป็นแนวทางในการป้องกันของโรงแรมที่จีทำงาน"

"ได้สิครับงั้นนั่งตรงนี้ดีกว่า"

เขาให้กรลากเก้าอี้มาให้จีนั่งตรงหน้าจอให้เธอได้ดูอย่างสบายๆ ภาพบันทึกเหตุการณ์ตั้งแต่เริ่มจนถึงจุดจบการจัดการของห้างเขาถือว่าดีเยี่ยมเลยแหละ

"ห้างคุณธาดานี่จัดการกันไวดีนะคะ ลูกค้าบางคนยังไม่รู้เรื่องเลยด้วยซ้ำ"

"เรามีซ้อมเรื่องความปลอดภัยกันบ่อยมาก ไม่ใช่แค่ความปลอดภัยของลูกค้าอย่างเดียวเราจะคำนึงถึงความปลอดภัยของพนักงานด้วย ทุกคนถูกฝึกให้พาลูกค้าที่อยู่ใกล้ๆเดินตามไปยังจุดปลอดภัยและเรามีห้องสำหรับปลอดภัยมากๆไว้รับรองลูกค้าด้วย"

"น่าสนใจจริงๆ "

"เอาล่ะขอบคุณมากนะคุณไปได้ละผมจะไปคุยกับพวกผู้จัดการต่อ ไปกันเถอะครับคุณจี"

กรเดินออกไปเปิดประตูรอเจ้านายของเขา ส่วนธาดาก็เดินไปกุมมือจีแล้วพาเดินออกไปจากห้องนั้น เดินออกมาได้แค่นิดเดียวพนักงานตั้งแต่ระดับหัวหน้าแผนกยันถึงหัวหน้าสาขาก็มายืนรอต้อนรับเขาถึงที่

"สวัสดีครับคุณธาดาผมเพิ่งทราบจากพนักงานรักษาความปลอดภัยว่าท่านเดินทางมาถึงแล้ว ผมและน้องๆก็เลยรีบมาหาที่นี่ ยินดีต้อนรับครับ"

"ไม่ต้องมีพิธีอะไรมากมายหรอกผมมาที่นี่เพราะเรื่องเมื่อเช้า แต่ดูเหมือนว่าทุกคนจะแก้ปัญหาได้ดีและไม่มีข่าวหลุดออกไปซึ่งผมพอใจมาก"

"ทางสาขาของเรามีการซ้อมสำหรับสถานการณ์แบบนี้ตลอดทุกเดือนเมื่อเกิดเหตุทุกคนไม่แตกตื่นและมีสติมากขึ้น"

"ผมจะเอาเรื่องที่สาขานี้เข้าที่ประชุมอีกที เรื่องนี้ต้องถูกพูดถึงและนำไปเป็นต้นแบบของสาขาอื่น"

"ด้วยความยินดีครับมีอะไรให้ทำก็สั่งการได้เลยครับพวกเราพร้อมเสมอ ว่าแต่คุณธาดาจะเดินดูรอบๆมั้ยครับ"

"ไปสิ ผมว่าจะคุยกับคุณเรื่องร้านทองตรงประตูทางออกนะ เอ่อ ..."

ธาดาหันมามองหญิงสาวข้างๆเธอมองไปรอบๆสบสายตากับเขาก็ยิ้มออกมาทันที

"มีอะไรคะ"

"ผมกลัวคุณเบื่อจังอยากไปนั่งดื่มกาแฟมั้ย"

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะไม่ต้องคิดนั้นคิดนี่เกี่ยวกับจีเลย จีมาเพราะอยากเห็นคุณทำงานเพราะฉะนั้นเต็มที่เลยค่ะจีจะเดินเล่นไปแถวๆนี้แหละ"

"งั้นผมจะคุยงานร้านกาแฟคุณเดินช็อปปิ้งได้แต่ห้ามไกลสายตาผมนะโอเคมั้ย :)"

"โอเคค่ะ"

จียกมือขึ้นทำท่าทางโอเคอย่างน่ารักสุดๆ เขายิ้มออกมาอย่างเอ็นดูก่อนจะยื่นมือขึ้นลูบผมหญิงสาวอย่างแผ่วเบา

"งั้นไปในตัวห้างกันนะ"

"ค่ะ"