เวลาต่อมาหลังจากที่ธาดาจัดการธุระของเขาเสร็จเรียบร้อยเขาก็พาจีเดินทางมายังทะเลตามที่สัญญากับหญิงสาวเอาไว้โดนเขาเลือกที่จะปฎิเสธการไปทานข้าวกับผู้จัดการสาขาและส่งผู้ช่วยอย่างเช่นกรไปแทนและเลือกที่จะพาหญิงสาวข้างๆมาเดินเล่นริมชายหาด "ดีที่วันนี้บรรยากาศดีมาก แดดไม่จัดกำลังดีเลยถือว่าคนสวยของผมโชคดีนะ :)" จีวิ่งไปมาริมหาดทรายขาวสาบานเลยว่าตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาเธอไม่เคยได้มาเที่ยวเล่นแบบนี้เลยสักครั้ง มัวแต่ทำงานจนไม่ได้หาความสุขให้ตัวเองแบบนี้จริงๆเธอก็รู้สึกผิดกับตัวเองนะ "วู้วววววว สวยมากเลยค่ะ" "อย่าวิ่งไวครับเดี๋ยวล้ม" "อ๊ะ!!!!! " ธาดาพูดยังไม่ทันจะขาดคำจีก็สะดุดล้มหน้าคะมำทันที จีร้องโอ๊ยครวญออกมาธาดาเห็นดังนั้นรีบวิ่งไปหาทันทีเขาคุกเข่าประคองหญิงสาวไว้ด้วยความเป็นห่วงสุดๆ "ไหวมั้ยครับคนสวย ผมเตือนแล้วนะว่าห้ามวิ่ง" "แหะๆ จีสะดุดเท้าตัวเองนะคะ" จีหัวเราะแห้งๆก่อนจะรีบลุกขึ้นโด