การเปลี่ยนแปลงของเมฆินทร์ไม่ได้ทำให้พริ้งเพรารู้สึกดีเลยสักนิด ตรงกันข้ามเธอรู้สึกอึดอัดและรำคาญเขาด้วย เมฆินทร์ทำตัวสนิทสนมจนเกินคำว่าพี่ชายแล้ว
เธอไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาไล่เพราะเมฆินทร์ไม่สะทกสะท้าน ความเกรงใจเป็นศูนย์ ให้ตายเถอะ เกิดใหม่แล้วยังต้องมาปวดหัวกับคนแบบเขาอีก
“ทุกอย่างเปลี่ยนแล้ว หนูก็ขอให้ชีวิตหนูสงบสุขทีเถอะ สาธุ!!!!” พูดจบก็ยกมือท่วมหัว ตาสวยจ้องมองกระจกเพื่อสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง
ปิ๊งป่อง
อธิษฐานจบเสียงจากประตูก็ดังทันที ไม่รู้สวรรค์ฟังคำอธิบายผิดหรือว่าเธอยังไม่พ้นเคราะห์กันแน่ คนที่มากดดันเป็นเมฆินทร์
“พี่คินมาทำไมคะ” คนถามแสดงสีหน้ารำคาญอย่างปิดไม่มิด
ชายหนุ่มเลือกมองผ่านเพราะไม่อยากอารมณ์เสีย เขาเข้ามานั่งในห้องรับแขก เอื้อมเปิดทีวีราวกับบ้านของตัวเอง
“พี่คินไม่ได้ยินที่พริ้งถามเหรอคะ ลุกออกไปเลย” คนตัวเล็กกว่าออกแรงดึงแขนชายหนุ่ม ทว่ากลับไม่เป็นผ
