“งั้นฮันนี่ขอชิมเองค่ะ”
น้องน้อยของพี่ชายยกมือขึ้นแล้วรับถ้วยต้มยำจากพี่สะใภ้มาชิม ใบหน้างามของฮันนี่จึงบูดเบี้ยวอย่างไม่ต้องสงสัยว่ารสชาติเปรี้ยวขนาดไหน มาดามน้ำผึ้งกับสามีเลยขอลองชิมบ้าง และใบหน้าของทั้งสองก็ไม่ต่างไปจากลูกสาว
“เปรี้ยวมากเลยค่ะพี่เฟรี่ กินแบบนี้เดี๋ยวก็ได้ท้องเสียหรอก”
“ปะ... เปรี้ยวเหรอคะ แต่พี่ว่ารสชาติกำลังดี”
“กำลังดี!” สามคนพ่อแม่ลูกเอ่ยออกมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมายด้วยความตกใจ
คำว่า พอดี ของเฟรียาคือเปรี้ยวเข็ดฟันจนต้องดื่มน้ำตามครั้งแล้วครั้งเล่า โลแกนเห็นใบหน้าไม่อยากเชื่อของเมียจึงตัดสินใจชิมต้มยำในถ้วยอีกคน และผลที่ออกมาก็ไม่ต่างจากพ่อแม่และน้องสาว
“เปรี้ยววววว มันเปรี้ยวมากเลยนะคุณ กินเข้าไปได้ยังไง”
“ระ... หรือว่าฉันป่วย ฉันต้องป่วยแน่ ๆ เลย ฮือ ฮือ”
“ไม่ต้องร้อง ๆ เงียบก่อน เดี๋ยวผมจะพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาล โอเคไหม”
“ฮึก ละ... แล้วถ้าฉันป่วยเป็นโร
