เมียมาเฟียลูกติด

ep.3

อีกด้าน...

"เสี่ยหนึ่งขาาา"

"หนูขยับมานั่งใกล้ๆเสี่ยหน่อยสิ เราจะได้เริ่มกันเลย เสี่ยอดใจไม่ไหวแล้ว หนูสวยมากรู้ตัวมั้ย?"

"ได้สิคะ หนูจะทำให้ถึงใจเสี่ยหนึ่งเลยค่ะ...เอาให้ ตาย คาร่องเลยดีมั้ย~"

"หนูอย่าพูดคำว่าตายสิ มันฟังดูหดหู่ แข็งแรงแบบเสี่ยเนี่ย ทั้งคืนเสี่ยก็ไหว"

"หนูล้อเล่นน่ะค่ะเสี่ย มาค่ะหนูถอดให้" ร่างบางระหงในชุดเดรสสุดเซ็กซี่ ก้มหน้าลงเบะปากเล็กน้อย ก่อนจะปรับให้เป็นปกติ มือเล็กยกขึ้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายวัยกลางคนตรงหน้าออกที่ละเม็ดอย่างใจเย็น

"ถ้าคืนนี้หนูทำได้ถึงใจ เสี่ยมีเงินพิเศษให้" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอก

"รับรองเลยค่ะ เสี่ยต้องประทับใจจนลืมไม่ลงเลยล่ะค่ะ"

กระดุมเม็ดสุดท้ายหลุดออก เห็นอย่างนั้น เสี่ยรูปร่างท้วมผิวสองสี ขยับตัวหันหลังให้หญิงสาวถอดเสื้อออกให้เขา แต่หารู้ไม่ว่า นี่..เป็นการเปิดโอกาสให้เธอนั้นลงมือ สายตาคู่สวยหลุบต่ำ มองต้นขาของตัวเอง ในตอนที่มือบางหยิบปืนพกพาขนาดเล็ก พร้อมปลายกระบอกเก็บเสียง ออกมาอย่างรวดเร็วด้วยความชำนิชำนาญ และจ่อยิงที่แผ่นหลังหนา ลูกตะกั่วมัจจุราช ทะลุตัดขั้วหัวใจของชายวัยกลางคนจากทางด้านหลัง เพียงเสี้ยววินาทีร่างนั้นค่อยๆ ทรุดลงนอนแน่นิ่งกับพื้นเย็นเยียบ พร้อมกับเลือดสีแดงสดไหลนองเป็นทาง ไร้ซึ่งเสียงร้องครวญคราง

"ถึงใจมั้ยคะเสี่ย!..หึ!" เสียงหวานเรียบนิ่งเอ่ยขึ้นบิดยิ้มอย่างเย้ยหยัน ก่อนจะก้าวเดินออกไปจากห้องหรูของโรงแรม

เวลาผ่านไป...

ครืดด!! ครืดด!!

"ค่ะ"

[งานที่นั่นเสร็จแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาอีก หื้ม~]

"แหมม...รู้ได้ไงคะ หนูยังไม่ได้บอกเลยนะ"

[นี่ใคร ฮ่าๆๆ รีบกลับมา..งานต่อไปเงินดีมาก]

"หนูพักก่อนได้มั้ยคะ ให้คนอื่นทำ"

[งานนี้สำคัญ ต้องเป็นอัญญาเท่านั้น! ไม่ไว้ใจใคร]

"งานอะ..."

ตื๊ดๆๆ สายถูกตัดไป ก่อนที่เธอจะทันได้ถามอะไรไปมากกว่านั้น ร่างบางในชุดเดรสสีขาวกระโปรงยาวพริ้วไหวไปตามแรงลมทะเล สายตาหวานทอดมองไปยังท้องทะเลกว้างสุดลูกหูลูกตาเบื้องหน้าซักพัก ก่อนจะหันหลังกลับเข้าไปภายในห้องพักของโรงแรมหรูระดับห้าดาวติดริมทะเล เธอเช็คอินได้สองวันแล้วหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ

"เฮ้ออ..." ฉันตั้งใจจะอยู่พักผ่อนให้สบายใจต้องรีบกลับไปรับงานอีกแล้ว 'เพื่อเงิน..ฉันจะสู้ ฮ่าๆ'

ฉันเก็บของใส่กระเป๋าเดินทางใบไม่ใหญ่มากนัก แต่ทว่าต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นการแจ้งเตือนผ่านข้อความของธนาคาร

ติ๊ง!

:"ได้รับเงิน +200,000 เข้าบัญชีxxx-xx

"ใครโอนมา"เสียงหวานพึมพำออกมาเพียงคนเดียว

ติ๊ง!

:"เงินล่วงหน้างานนี้"

โห...มัดมือชกแบบนี้ฉันคงปฏิเสธไม่ได้แล้วสินะ

:"ค่าาาเจ้านาย ฮ่าๆๆ"

ฉันกดตอบกลับไปและเก็บของใส่กระเป๋าต่อจนเสร็จ ก่อนจะพาตัวเองลงไปเช็คเอาท์ ตอนนี้ต้องรีบกลับกรุงเทพไปดูรายละเอียดของงาน เพราะฉันต้องเริ่มและจบงานนี้ให้เร็วที่สุด

"กลับมาแล้วค่ะ" ใช้เวลาขับรถกว่าห้าชั่วโมง ฉันก็กลับมาถึงบ้านที่ฉันไม่ค่อยได้อยู่ซักเท่าไหร่ ก็งานของฉัน ต้องไปยังสถานที่ต่างๆ ตามแต่ลูกค้า ใช้ชีวิตไปเรื่อย เพื่อนไม่มี ญาติพี่น้องไม่มี แฟนไม่มี ชีวิตฉันมีพ่อคนเดียว

"มาไวดีนี่ ยังหน้าเงินเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน"

"แรงอ่ะ หนูกลัวลูกค้าจะรอนานต่างหากเล่า"

"หึหึ! จะพยายามเชื่อแล้วกันนะ...นี่เป็นรายละเอียดของงานนี้ อ้อ...พรุ่งนี้พร้อมเริ่มงานได้เลย"

"รีบหรอ?"

"เอ๊ะ!!ไอ้คนนี้ ลูกค้านู้น~เร่งมา"

"งั้นหนูขอขึ้นไปพักก่อนนะ ขับรถมาไกลเมื่อยมาก" ว่าจบฉันก้าวเดินขึ้นมาชั้นสองของตัวบ้านแถบชานเมืองหลังนี้ อาบน้ำแต่งตัวใหม่ให้ร่างกายสดชื่น อยากรู้เหมือนกันว่างานนี้คืออะไร

หลังจากจัดการธุระส่วนตัวเสร็จ ฉันเดินมานั่งลงบนเก้าอี้หนังตัวโคร่ง สายตาหวานไล่อ่าน ตัวอักษรที่ละบรรทัดอย่างละเอียด และทำความเข้าใจ

"งานใหญ่เลย"เสียงหวานบ่นงึมงำก่อนจะวางกระดาษลงบนโต๊ะ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดส่งข้อความ

:"พร้อมค่ะ"

:"ดี.."

มือบางกดปิดหน้าจอ ก้าวเดินไปยังเตียงนุ่มเอนตัวลงนอน เวลานี้ฉันต้องพักผ่อนเตรียมตัวให้พร้อมลุยงานในวันพรุ่งนี้

เพทาย..

ติ๊ด! ติ๊ด!

[ครับนาย]

"เข้ามานี่ดิ"

[ครับ]

แกร๊ก!!

"มีอะไรหรอครับนาย" ริวเอ่ยถามเจ้านายเมื่อสองเท้าหยุดยืนหน้าโต๊ะทำงานหรูหรา

"เรื่องพี่เลี้ยงไปถึงไหนแล้ว"

"ผมกำลังเร่งหาให้อยู่ครับ เมื่อวานผมไปหาอาเรวัตมาแล้วครับ แต่..."

"ว่าไงบ้าง รีบๆพูดมาสิวะไอ้ริวอย่าลีลา"

"กำลังจะพูดครับนาย ใจเย็นๆสิครับ"

"ว่ามา"

"อาเรวัตไม่อยู่ครับ เด็กที่ดูแลบ้านบอกว่าสัปดาห์หน้าถึงกลับ"

"เบอร์โทรติดต่อล่ะ"

"ไม่มีครับ..."เป็นที่รู้กันว่าอาเรวัตที่พูดถึงค่อนข้างระวังตัวเป็นอย่างดี

"ระหว่างนี้มึงลองหาทางอื่นดู บริษัทหรืออะไรก็ได้ ขอแค่ตรงตามที่กูบอก"

"ครับนาย" ริวตอบรับ ก่อนจะสาวเท้าออกจากห้องไป

เมื่อไม่มีอะไรคืบหน้า และตอนนี้เอกสารที่คลับก็เคลียร์เสร็จเรียบร้อย ร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก้าวเท้าเดินไปยังผนังกระจกภายในห้องทำงาน มือหนาคว้าแก้วน้ำสีอำพันหมุนควงเบาๆ สายตาคมทอดมองไปยังโซนชั้นหนึ่งของคลับ ที่มีเหล่านักท่องราตรี กำลังโยกย้ายร่างกายไปตามจังหวะเพลง ดื่มด่ำกับแสงสีภายในคลับหรู และยกแก้วขึ้นดื่มเหล้าหมดแก้วในคราวเดียว ก่อนจะวางแก้วลงบนโต๊ะ สาวเท้าออกจากห้องลงไปยังลานจอดรถ ขึ้นรถคันหรู กลับไปยังบ้านหลังใหญ่ ที่มีเด็กฝาแฝดนอนรอเขาอยู่ โดยมีลูกน้องมือขวาอย่างเรนเป็นคนขับ