เจ้าของบริษัท Sextoys
1080 Words
ปัง!
เสียงทุบโต๊ะแรงๆเรียกสติคนที่นั่งเหม่ออยู่กับเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ได้เป็นอย่างดี ใบหน้าสวยที่แต่งแต้มด้วยสีสันจัดจ้านเงยขึ้นมองคนที่บังอาจทำให้เธอตกใจ เมื่อเจอใบหน้าหล่อเหลาของนายแบบลูกครึ่งคนดังจากต่างประเทศ ริมฝีปากสีแดงสดก็คว่ำลง
“อยากตายรึไงห่ะ” สีหน้าท่าทางที่เหมือนจะฆ่ามดทั้งรังได้ ทำให้นายแบบหนุ่มอารมณ์ดี เดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟาสุดหรูในห้องทำงานของเธออย่างเคยตัว และไม่เกรงกลัวคำขู่ฆ่าของเธอเลยสักนิด
“ไปดื่มกันเถอะ” คามิลเหลือบมองใบหน้าสวยเฉี่ยวคมที่มีผมสีชมพูดัดลอนคลื่นห้อมล้อมไว้อย่างสนใจ เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ร้องไห้ก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วมองสำรวจร่างกายเธอต่อว่ามีอะไรเพิ่มเติมจากที่เคยมีหรือเปล่า เมื่อไม่มีอะไรผิดปกติ ก็กลับไปนั่งมองหน้าเธอต่อ
“อย่ามามองด้วยสายตาแบบนั้นนะ ขยะแขยง” อมิตาทำหน้ายี้ใส่นายแบบที่ถูกยกให้เป็นสามีแห่งชาติของใครหลายๆคน แต่ไม่ใช่สำหรับเธอไง ไอ้นี่มีดีแค่หล่อ ที่เหลือเลวล้วนๆ
“มันใช่คำพูดที่ควรพูดกับว่าที่แฟนไหม”
“เป็นให้ได้ก่อนเหอะ” อมิตาลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานเดินไปนั่งลงข้างๆคามิลทั้งยังกับพิงศรีษะเข้ากับไหล่คนที่สูงเกือบ190 เซนติเมตร อยู่กับไอ้นี่เธอสูงแค่ไหล่เอง แต่อยู่กับเฮียเธอดูสูงกว่านี้นิดหน่อย เวลานั่งอยู่แบบนี้จึงซุกหน้าเข้ากับซอกคอแล้วออกแรงดูดเม้มได้สบายๆ
“เปิดใจให้บ้างรึยังละ” คามิลจับผมสีชมพูขึ้นมาหอม เขากับเธอรู้จักกันมานาน จนไม่รู้ว่าเขาหลงรักเธอตั้งแต่ตอนไหน กว่าจะรู้ตัว หัวใจของเธอก็มีใครอยู่ในนั้นแล้ว และเธอก็ปิดประตูแน่นหนา แม้จะดึงเขามาสร้างข่าวเชิงชู้สาวด้วยก็ตาม
เขากำลังจีบเธอ แต่เธอไม่ให้ความหวังเลยสักนิด
“ใจคนนะไม่ใช่ประตู มันเปิดให้ใครง่ายๆไม่ได้หรอก ว่าแต่รับเป็นพรีเซนเตอร์ให้ได้ยัง”
“เธอเอาจริงเหรอมิว โปรโมท Sextoy ออกสื่อโครมๆเนี้ยนะ ถึงจะเป็นลูกรัฐมนตรีก็เพลาๆความบ้าลงหน่อยเถอะ ฉันจะขี้คร้านจะปวดหัวแทนพ่อเธอ” คามิลยกมือกุมขมับ ภาพลักษณ์เขาเสียหมดถ้ารับงานของยัยนี่
“โอ้ย ฉันก็ขี้คร้านจะเถียงกับไอ้ฝรั่งขี้นกนี่เหมือนกัน เลขาอยู่ไหนวะ มาลากมันออกไปดิ” อมิตาลุกขึ้นยืนเท้าสะเอวชี้หน้าคนที่บังอาจสั่งสอนเธอ ฟังพ่อบ่นก็ปวดหัวพออยู่แล้ว ทำไมต้องมาฟังไอ้นี่บ่นด้วย มาทางไหนกลับไปทางนั้นเถอะพ่อคุณ
“มิวอะ เธอก็กลัวฉันอายคนบ้างดิ ฉันเป็นถึงนายแบบชื่อดังจากอังกฤษเลยนะ” คามิลจับมือเล็กมากุมไว้ ถูหน้าที่มือเล็กอย่างที่เคยทำตอนจะอ้อนเธอ
“ที่นี่ประเทศไทยเหอะ แล้วเป็นแมวรึไงถูอยู่ได้”มือเล็กรีบดึงออกจากการเกาะกุม เมื่อเลขาพรวดพราดเข้ามาในห้องหลังจากที่เธอตะโกนเรียกไปแล้วเกือบห้านาที ช้าแบบนี้ไล่ออกดีไหม
“พาคุณคามิลไปพักที่ห้องอื่นด้วย รบกวนการทำงาน หรือจะเตะออกไปจากบริษัทเลยยิ่งดี”
อมิตายิ้มหวานส่งให้คามิลที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เมื่อเธอเรียกเลขามาลากเขาออกไปจริงๆ แต่เธอรู้ดีว่าเขาแค่แสดงท่าทางแบบนั้นให้เลขาสงสารเท่านั้นแหละ และเขาเองรู้ดีว่าเธอไม่ได้ตั้งใจไล่ เพราะถ้าตั้งใจเธอจะเป็นคนเตะเขาออกไปเอง ไม่ต้องให้ถึงมือเลขาคนเก่งของเธอหรอก
“เย็นนี้จะมารับนะ แต่งตัวสวยๆไว้รอเลย” คามิลที่กำลังเดินตามหลังเลขาหน้าห้องไป รีบหันกลับมาบอกคนที่กำลังจะเดินกลับไปนั่งทำงานต่อ
“บอกรึยังว่าจะไป”
“ผู้ชายเด็ดนะหล่อน!”
“ไอ้ตอแหล! บอกว่าอย่าทำท่าทางแบบนั้น มันไม่ขำ เพราะฉันคิดจริง” อมิตาซ่อนรอยยิ้มขบขันไว้ให้ได้มากที่สุด แต่คามิลก็แอบเห็นมัน เขาจึงส่งรอยยิ้มมาให้
“ถ้าเธอไม่รับรักฉัน ฉันอาจจะเป็นจริงๆก็ได้”
เลขากับอมิตาส่ายหน้าอย่างเอือมระอา กับท่าทางสะดีดสะดิ้งที่คามิลกำลังทำ เอาคามิลคนที่ทำหน้ามาดขรึมตอนเดินแบบกลับคืนมาเถอะ ได้โปรด!
“พยายามอย่าให้เธออยู่คนเดียวนะครับ ผมไม่อยากให้เธอร้องไห้อีก” คามิลกำชับกับเลขาของอมิตา ที่เดินมาส่งเขาถึงลาดจอดรถตามคำสั่งของยัยปีศาจ
“ค่ะ คุณก็ระวังนักข่าวนะคะ” มือเล็กกระชับแว่นขณะพูด เพื่อมองคนตรงหน้าให้ชัดขึ้น ก่อนจะเดินไปเปิดประตูรถออกกว้าง เพื่อเชื้อเชิญให้นายแบบรูปงามขึ้นไปนั่งก่อนที่จะมีนักข่าวเห็นเข้า แล้วเก็บรูปเขาไปทำข่าวมั่วๆอีก
คามิล นายแบบลูกครึ่งไทยอังกฤษ ที่โด่งดังมากที่บ้านเกิดของพ่อ กลับทำตัวต่างออกไปจากภาพที่ทุกคนเคยเห็น ตั้งแต่ที่เขาบินกลับมาถึงไทยเมื่อสี่เดือนก่อน เขาก็เอาแต่ตามติดอมิตาเหมือนเป็นเงา ไปไหนมาไหนด้วยกัน จนนักข่าวเอารูปคนทั้งสองไปทำข่าว ว่าทั้งคู่แอบซุ่มคบหาดูใจกันอยู่ แต่ไม่มีใครรู้เลยว่านายแบบหนุ่มกินแห้วทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มจีบอมิตาด้วยซ้ำ
“ถ้าเธอเลิกร้องไห้เพราะมันได้เมื่อไหร่ ฉันจะรุกเธอหนักกว่านี้ ถ้าต้องบังคับเธอมาเป็นของฉัน ฉันคงต้องทำ”
คามิลพูดกับตัวเองด้วยใบหน้าเศร้าหมอง ขับรถออกไปจากบริษัทผลิต Sextoy ของอมิตาอย่างรวดเร็ว เพื่ิอกลับไปทำงานของตัวเองบ้าง ถึงเขาจะตามติดเธอตลอด แต่ก็มีงานทำแม้จะยุ่งอยู่ตลอด แต่จะเข้ามาหาเธอบ่อยๆ เพราะอยากมาดูให้แน่ใจว่าเธอไม่คิดสั้นอีก
- Writer
