เส้นทางของความรัก

เด็กฝึกงาน

​

แทนคุณรับไห้วพนักงานในโรงงานมาเรื่อยจนถึงส่วนของเฮดออฟฟิศ ผู้จัดการแผนกต่างๆพากันเดินมาต้อนรับอย่างพร้อมเพรียง เค้าพยักหน้าน้อยๆ แล้วกวาดสายตามองหาคนในความคิดถึง

คิตตี้ก้มลงข้างเครื่องถ่ายเอกสารแล้วดึงกระดาษที่ติดอยู่ออกมา ก่อนจะก้มลงถ่ายเอกสารอย่างคล่องแคล่ว ก่อนหน้านี้มีเสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้น พร้อมกับพี่ๆในออฟฟิศต่างเตรียมเอกสารกันจ้าละหวั่น จับใจความได้ว่า นายมา นายมา พี่สุดา คนเทรนด์งานเธอสั่งให้เธอไปถ่ายเอกสารเพื่อเตรียมเอาไว้เผื่อนายจะถามหา ร่างบอบบางยืนก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างตั้งใจ

"คิตตี้"

เสียงเรียกดังมาจากด้านหลัง สาวน้อยยิ้มหวานออกมาเมื่อเห็นคนที่เรียก

"พี่คุณ" สาวน้อยยกมือไห้ว แล้วเดินตรงมาหา

"พี่คุณมาธุระหรอคะ" น้องฝึกงานยิ้มหวานอย่างดีใจที่เจอเค้า

"พี่มาทำงาน คิดถึงจังเลย"

ตอบเบาๆแบบได้ยินกันสองคน ผู้จัดการมองตาโตแล้วนึกแปลกใจ แทนคุณบอกน้องฝึกงานว่า

"พี่ทำงานก่อน เย็นนี้เลิกแล้วรอพี่ก่อนนะ" คนฟังรับคำแล้วหันไปทำงานต่อ

"คิตตี้ คิตตี้ หนูรู้จักนายหรอลูก"

พี่สุดาเปลี่ยนสรรพนามทันที คิตตี้ตอบเบาๆ

"รู้จักค่ะ คุณแทนคุณเคยเป็นวิทยากรที่มหาวิทยาลัย"

หญิงสาวเลือกตอบแบบห่างเหิน ไม่อยากให้ใครจับจ้องเธอกับเค้ามากนัก แทนคุณนั่งอ่านเอกสารในห้องหลายแฟ้มหลายเรื่องจนเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งวางมือแล้วเปิดไลน์อ่าน

@พี่คุณ คิตตี้กลับบ้านได้ยังคะ@

แทนคุณมองเวลา เกือบหกโมงเย็นแล้ว เค้าปิดแฟ้มแล้วรีบเดินออกไปทันที สาวน้อยหน้างอทำปากยื่นใส่ทันที

"ไปเร็ว พี่ขอโทษ"

พนักงานบางตาไปมาก แต่ยังพอมีคนอยู่ทำโอทีประปราย มองภาพตรงหน้าอย่างแปลกใจ แล้วทำตาโตใส่กัน นายกะน้องฝึกงาน ท่าทางจะยังๆซะแล้ว แทนคุณอยากจะกุมมือบางเหลือเกิน แต่กลัวคนข้างๆจะตกใจ เลยชวนเดินข้างไปด้วยกัน แล้วชวนคุย

"สนุกไหมฝึกงาน"

เธอยิ้มบางๆแล้วตอบเค้า

"สนุกค่ะ ได้ทำหลายอย่างได้เรียนรู้หลายเรื่อง"

แทนคุณยิ้มอย่างเอ็นดู "หิวมั้ย กินอะไรค่ำนี้" คิตตี้ส่ายหน้า

"ไม่รู้เลยค่ะ ว่าจะกินอะไร "

"พี่มีของฝากจากญี่ปุ่นมาให้"

เค้าบอกเธอ คิตตี้ทำแก้มป่องอย่างสะกดกลั้นความดีใจ

"เอามื้อเย็นมาแลกได้ไหม"

เค้าถามออกมา สาวน้อยหยุดเดินแล้วถามคนตัวโต

"พี่คุณทานอาหารข้างทางได้ไหมคะ คิตตี้ฝึกงานมีเงินนิดเดียว"

แทนคุณยิ้มแทนคำตอบ แล้วดึงมือเธอไปที่รถที่จอดบริเวณหน้าออฟฟิศของโรงงาน "เอารถจอดไว้นี่แหละ พรุ่งนี้เช้าพี่จะไปรับ"

แทนคุณตักบะหมี่หมูแดงเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย เค้ากินมื้อค่ำวันนี้ชามที่สองเข้าไปแล้ว คิตตี้พามาจอดร้านบะหมี่หมูแดงข้างทาง ที่จอดรถหายากแล้ว โต๊ะที่นั่งหายากกว่า แทนคุณจึงโมเมสั่งใส่ห่อ แล้วมานั่งกินในห้องของสาวน้อยอย่างชอบใจ

คิตตี้แกะขนมของฝากออกมาวาง ท่าทางมีความสุขเหลือเกิน ที่ได้รับถุงของฝาก ตาแวววาวเป็นประกายอย่างเห็นได้ชัดจนคนให้อดยิ้มตามไม่ได้

"ถูกใจไหมของฝาก"

คิตตี้ยกมือไห้ว แทนคุณส่ายหน้าบอกไม่ต้องไห้ว แต่คนอ่อนกว่าเถียงกลับ

"ต้องไห้วสิคะ พี่คุณแก่กว่าตั้งหลายปี ผู้ใหญ่ให้ของต้องไห้ว"

แทนคุณอยากจูบปากปิดเสียงที่ว่าแก่นัก แต่ต้องห้ามใจ "คำก็แก่สองคำก็แก่ ระวังจะมีแฟนแก่ละกัน" เค้าบ่นพึมพำ

เธอพาเค้าขึ้นมาบนห้องของเธอ

"ห้องสวยนะเนี่ย จัดเองหรอ" แทนคุณมองดูรอบๆ

"จัดเองสิคะ ดีนะที่มาตอนคิตตี้ฝึกงาน ไม่ได้มาตอนเรียน ตอนเรียนคิตตี้ไม่มีเวลาจัดห้องเลย ห้องรกสุดๆฝึกงานต้องเข้างานเป็นเวลาคิตตี้เลยไม่ได้รับอีเว้นท์เลย รับได้แต่เสาร์ อาทิตย์ ขาดรายได้ไปเยอะเลย" แทนคุณพยักหน้ารับรู้แล้วถามออกไป

"อีเว้นท์นึงได้กี่บาท" คิตตี้ลุกขึ้นนำกล่องขนมไปวางตรงโต๊ะกลาง แล้วเดินกลับมานั่งข้างๆชายหนุ่ม

"แล้วแต่งานค่ะ 2500-3500 ไม่ตายตัว รีวิวสินค้า 5000-7000แล้วแต่สินค้าด้วย"

แทนคุณคิดคำนวณ "แล้วถ้าฝึกงานจะเอาเงินที่ไหนใช้ละ ไม่ได้ทำอีเว้นท์" คนข้างๆยิ้มพราวเต็มหน้า

"เสาร์ อาทิตย์ คิตตี้วิ่ง2งานค่ะ บ่ายกับค่ำ อาทิตย์ละ4งานสบายมาก"

แทนคุณถอนหายใจ แล้วจะมีเวลาตรงไหนให้เค้า