ก่อตัวเป็นความรัก

ตอนที่ 2 พี่ป้องกันตลอด

Episode 2 พี่ป้องกันตลอด

หนึ่งทุ่ม สองทุ่ม สามทุ่ม

พี่ไวน์ก็ยังไม่มา ฉันไม่สำคัญหรือเขามีคนอื่นกันเเน่ จู่ๆ น้ำตาก็ไหล ฉันร้องจนเผลอหลับไป ..

@เช้าตรู่..

ติ๊ดดดดด...

เสียงโทรศัพท์ดังปลุกให้หญิงสาวที่กำลังหลับไหล ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

[ ฉัน : ฮัลโหล ]

[ ปลายสาย : ลูก ]

[ ฉัน : แม่!! มะ..มีไรคะ ]

ฉันดีดตัวนั่งมองหน้าจอ

'มามิ๊ที่รัก'

[ แม่ : ทำไมลูกทำเสียงตื่นเต้นจนขนาดนั้น แม่แค่คิดถึงอยากให้ลูกกลับมานอนบ้านนะ ]

[ ฉัน : อ่อ ค่ะ หนูก็คิดถึงแม่ ]

น้ำตาคลอเบ้า เมื่อคิดถึงเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น

[ แม่ : วันนี้กลับมานอนบ้านนะจ๊ะ ตาศินก็กลับมาด้วย เราจะได้มานั่งกินข้าวพร้อมไปกัน ]

[ เรา : ค่ะ ]

หลังจากวางสายจากแม่ ฉันก็โทรหาพี่ไวน์ติดแต่ไม่รับสาย เฮ้อออ!! เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้ เดี๋ยวนี้พี่ไวน์ตีตัวออกห่างฉันมาก งานหนักหรือติดหญิงนะ

วันนี้ต้องบอกเรื่องท้องให้พี่ไวน์รู้ และพาไปหาครอบครัวฉันให้ได้..

@บ่าย..

ฉันพยายามติดต่อพี่ไปไวน์จนแล้วจนแล้วรอดเขาก็ไม่โทรกลับมา เครียด!!!

ติ๊ด! เสียงแมสเซจเข้า

( หนาม )

เพื่อนสนิทฉันเอง ส่งไรมาเนี่ย

ฉัน : อึก!

เมื่อฉันเปิดดูมันคือรูปพี่ไวน์กับผู้หญิงอื่นเดินควงแขนกันหน้าตายิ้มแย้ม

ฉันส่ายหัวไปมา คงไม่ใช่หรอกมั้ง พี่ไวน์รักฉันจะตาย ผู้หญิงคนนั่นคงเป็นญาติพี่ไวน์ลูกพี่ลูกน้องมััง!! ฉันทำใจยอมรับไม่ได้เลยคิดเข้าข้างตัวเอง

ครืดดด ครืดด

[ ยัยหนาม ]

[ ฉัน : อืออ ]

[ หนาม : แกอยู่ไหน ]

[ ฉัน : คอนโด ]

[ หนาม : แกมันโง่ ]

[ ฉัน : มาด่าฉันทำไมย่ะ ]

[ หนาม : ผัวแกมากับหญิงอื่นแล้ว รีบมาห้างXXด่วนๆเลยนะ ]

[ ฉัน : อาจจะเป็นลูกพี่ลูกน้องพี่ไวน์ก็ได้มั้ง!! ]

[ หนาม : ลูกพี่ลูกน้องบ้านแกสิย่ะ จะสิงกันแล้วนั้น แกอย่าโง่น่ายัยคิดตี้ ]

[ ฉัน : ฉันไม่กล้าา ]

ฉันกลัวจะยอมรับความจริงไม่ได้

[ หนาม : แกเหมือนไม่ใช่ยัยคิดตี้เลย แกเป็นใคร ออกจากร่างเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ.. ]

ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงต้องหัวเราะไปกับยัยหนามแล้ว ปกติเราไม่อ่อนแอ กล้าทุกเรื่อง ตอนนี้คงเพราะฉันท้องมั้ง อารมณ์อ่อนไหวง่ายย

[ ฉัน : ฉันคิดตี้คนเดิมนี่แหละ!! ]

[ หนาม : เฮ้อออ แกเป็นไรน้ำเสียงฟังดูหนื่อยๆๆ ]

[ ฉัน : ป่าว ]

[ หนาม : รีบมาตบกระชากอีตัวที่แย่งผัวแกเร็วๆ ฉันรออยู่ ]

[ ฉัน : ฉัน!! ]

[ หนาม : ห้าม!พูดมากรีบมาไวไว ]

ตู้ดดดดด..

เฮ้อออ เอาว่ะเป็นไงไงเป็นกัน ฉันมาก่อน ฉันมีลูกกับพี่ไวน์เขาต้องเลือกฉันสิ..

@ห้างXX

หนาม : ยัยตี้!!

ยัยหนามตะโหนเรียกพร้อมโบกมือขึ้นฉันเดินไปหายัยหนามทันที

ฉัน : เอ่อออ..เฮ้ยยย..

ฉันไม่ทันพูดยัยหนามก็ลากฉันให้เดินตามนางไปเข้าร้านอาหาร ซึ่งมีพี่ไวน์นั่งป้อนข้าวให้ยัยผู้หญิงคนนั้น

อยากรู้จริงๆเป็นเด็กเล็กเหรอกินข้าวเองไม่เป็นอ่ะ

หนาม : พี่ไวน์

พี่ไวน์ : นะ..หนาม คะ .คิดตี้

ผู้หญิง : ใครคะที่รัก

หน็อยยยที่รักกกเลยหราา ฉันเป็นเมียหลวงแกเมียน้อยมีสิทธิ์อะไรมาเรียกผัวฉันแบบนั้น

ก็แค่คิดในใจเพราะคำว่าที่รักออกจากปากผู้หญิงคนนั้นทำให้สมองฉันคิดอะไรไม่ทัน เบลอไปชั่วขณะ

หนาม : ค่ะ นี่ใครคะพี่ไวน์

ชี้ไปที่ผู้หญิงอีกคน

พี่ไวน์ : คืออออ..

พี่ไวน์หันมองหน้าเรา แบบรู้สึกผิด

ผู้หญิง : เมียสิค่ะ อีกไม่นานเรากำลังจะแต่งงานกันแล้ว อิอิ

แต่งงานนน!!!! รู้สึก เคว้งคว้าง หนามเหมือนรู้นางบีบมือให้กำลังใจฉัน

ไวน์ : ลินหยุดพูดก่อน

พี่ไวน์หันไปปรามยัยลินนั้นก่อนจะหันมาพูดกับฉันซึ่งหลบอยู่หลังยัยหนาม ฉันรู้สึกร้อนที่ตา ใจมันสั่น ขามันไม่มีแรง..

ไวน์ : เราไปคุยกันข้างนอกเถอะ คิดตี้

ลิน : ลินไปด้วย

หนาม : สะเออะ

ลิน : แกว่าใคร

ไวน์ : หยุดเลยลิน พี่ขอคุยกับคิดตี้เป็นการส่วนตัวแป๊บ หนามอยู่นี้นะกับยัยลินนะ พี่ขอตัวคิดตี้แป๊บ

หนาม : ค่ะ

ฉัน : หนามม!!

หนาม : ไปเถอะแกฉันรออยู่ตรงนี้มีอะไรก็โทรมานะ

ฉัน : ....

ไวน์ : ไปครับ

เขาจับมือฉันมันอบอุ่นแต่ต่อไปคงไม่มีแล้วแหละ เราทั้งคู่ออกมานอกที่ลานจอดรถ..

ไวน์ : คิดตี้ พี่ขอโทษ

ฉัน : ฮือออ

น้ำตาไหลเลย

ไวน์ : พี่ทำลินท้องพี่ต้องรับผิดชอบเขา

ปึกกก!! เหมือนใครเอาไม้หน้าสามมาตีกลางหน้าผาก ฉันก็ท้องเหมือนกัน

ฉัน : ละ..เหรอออ ทำไมพี่ต้องหลบหน้าตี้ ฮื่ออออ

พี่ไวน์ : พี่ละอาย

ฉัน : ตี้เจ็บ!! พี่เคยรักตี้ไหม

พี่ไวน์ : พี่รัก พี่รักตี้รักสุดหัวใจ แต่พี่ก็เป็นลูกผู้ชายพอทำแล้วก็ต้องรับผิดชอบ

ฉัน : พี่คบซ้อนมานานแค่ไหนแล้ว ฮื่อออ

พี่ไวน์ : พี่ไม่ได้คบซ้อน พี่พลาดเอง

ฉัน : ฮึกก ไม่จริงง! ทำไมพี่เลวแบบนี้ตี้รักพี่คนเดียวไม่เคยนอกใจ พี่ทำแบบนี้ทำไม

ไวน์ : พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้วว

ฉัน : ขอโทษเหรออ ฮึกก

'เพี้ยะ เพี้ยะ'

ฉันตบหน้าพี่ไวน์แบบเเรงสุดๆ

ไวน์ : พี่ขอโทษ

ทำหน้าสำนึกผิด

ฉัน : ตี้เจ็บบ พี่ทำแบบนี้ทำไม .

ปึก ปึก

ฉันเอามือทุบอกเขา เขาก็ยื่นนิ่งให้ทำ

ไวน์ : พี่ขอโทษครับ!!

น้ำตาพี่เขาไหลเลย พี่ไวน์รวบมือทั้งสองข้างของฉันแล้วกอด...ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงดีใจ

ฉัน : ฮึก ฮื่อออ พี่ไม่รับผิดชอบเขาได้หรือเปล่า

ไวน์ :ไม่ได้พี่ลูกผู้ชายพอ

ฉัน : ฮึกก แล้วหนูละแล้วหนูละ

ไวน;์ น้องอาจจะเจอคนที่ดีกว่าพี่

ฉัน : ตี้ก็ท้องเหมือนกัน ท้องลูกของพี่ ไง

ฉันผลักพี่ไวน์ออก พี่ไวน์นางเหว่ออ

ไวน์ : เป็นไปได้ไง

ฉัน : เป็นไปแล้วค่ะ ฮื่อๆ

ไวน์ : พี่ป้องกันตลอด!!

อึกกกก!!!

❤️______________❤️

นามปากกา ByMinne