Episode 20 ง้อ
ผมถือไก่ย่างส้มตำที่พึ่งจอดซื้อ โชคดีพบร้านส้มตำที่เปิดดึกๆ อยู่ทางเข้าบ้าน
ป้าจิ : คุณฟิวด์ทานข้าวมายังคะ
ผม : ทานมาแล้วครับ
ป้าจิ : คุณคิดตี้ไม่ยอมทานข้าวค่ะ เอาแค่นมแก้วเดียว
ผม : ดื้อจริงๆ ผมจะเอาส้มตำกับไก่ย่างไปให้เขาเอง
ผมพูดพลางส่ายหน้าเบาๆ
ป้าจิ : แต่มันดึกแล้วนะคะ
ผม : ซื้อมาแล้วต้องได้กิน ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้เจ๊คงอาละวาดแน่ๆ
ผมพูดแล้วยิ้มตาม ไม่รู้ทำไมถึงยิ้ม
ป้าจิ : อ๋อคะ
ผม : ป้าไปนอนเถอะ
ป้าจิ : ค่ะ
ผมเดินไปเอาจานแล้วก็น้ำ ตรงขึ้นไปห้องเจ๊ เจ๊คงหลับละมั้ง ผมถือวิสาสะเปิดประตูโดยไม่เคาะเรียกเจ้าของห้องก่อน
แอ๊ดดด
เจ๊ : เฮ้ยยย.!!!
ผม : ยังไม่นอนเหรอเนี่ย รอผมปะเนี่ย
ผมพูดถามเจ๊ที่ตอนนี้นางกำลังนั่งกินขนมอยู่ คงจะซื้อตุนไว้มั้ง นางหิวบ่อย
เจ๊ : เหอะ!
นางสะบัดใส่ผมด้วย แถมกินขนมทำหน้าบูดไปด้วย
ผม : อ่ะนี่ที่สั่ง ผมซื้อมาสดๆ เลย ไม่เหม็นอับไม่บ
