ขณะที่ แม่ไป๋และสะใภ้รองกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น สะใภ้ใหญ่เดินเข้าในครัวพอดี ม่านฝู จึงขอตัวกับแม่สามีนำอาหารไปกลับไปที่ห้องก่อน
" คุณแม่ค่ะ ฉันเอากับข้าวไปกินกับลูก ๆ ในห้องนะคะ "
"อืมม"
"อ้าว น้องสะใภ้ มาทำอะไรที่นี่ล่ะ "
" เมื่อคืนมีพายุ นี่เธอไม่รู้เรื่องเลยหรือไง บ้านท้ายสวนก็เสียหายนอนไม่ได้ พ่อกับแม่ให้สะใภ้รองมาอยู่บ้านใหญ่ รอจนกว่าซ่อมแซมบ้านให้เสร็จก่อนนั่นแหล่ะ "
" อ้อ เหรอค่ะ แล้วคุณแม่ทำอะไรกินหรือคะกลิ่นหอมเชียว "
" ไม่ใช่ฉันทำ ของสะใภ้รองเขาตื่นมาทำให้ลูกๆ เขากินน่ะ ส่วนที่แบ่งไว้เป็นของพ่อสามีเธอนะ เมื่อคืนพ่อเขาไปคอยดูน้ำในนา พึ่งกลับมานอนตอนเกือบเช้าแล้วนี่เอง "
" น้องสะใภ้รอง ไม่คิดจะแบ่งเจ้าของบ้านกินบ้างเหรอ มาอาศัยเขาอยู่แท้ ๆ " สะใภ้ใหญ่
" ฉันก็ทำและแบ่ง คุณพ่อกับคุณแม่แล้วไงค่ะ เพราะฉันมาอาศัยบ้านท่านอยู่ พี่สะใภ้ล่ะค่ะอยู่บ้านเขาแท้ ๆ ป่านนี้พึ่งตื่น แล้วมาถา
