ย้อนมารับบทแม่จอมแสบแสนยากจน (ยุค 70)

ตอนที่ 8

ม่านฝูกลับมาถึงบ้าน เธอพาลูกเช็ดตัวอีกรอบ ก่อนจะเข้านอน เธอกำลังคิดเรื่องการซ่อมบ้านหลังนี้ ว่าจะทำอย่างไรดี หรือจะถามสามีก่อนดี และต่อไปจะทำอาชีพอะไร ตอนนี้ยังค้าขายไม่ได้เพราะยังพึ่ง ปี 1972 อีกหลายปีกว่าจะซื้อ ขาย ได้ ส่วนตลาดมืด ไม่เสี่ยงดีกว่า คงต้องทำตัวเหมือนเดิมไปก่อน ทำนาทำสวนไป และต้องไปคุยกับพ่อแม่สามีขอพื้นที่ข้างบ้าน ปลูกผักแยกออกมา

เพราะตอนนี้แปลงผักหลังบ้านใหญ่ ซึ่งเป็นของบ้านใหญ่ 3-4 แปลง ได้ปลูกผักแคระ ๆไว้ แต่ก่อนก็เป็นเธอคอยรดน้ำ ถอนหญ้า แต่ตอนนี้เธอไม่ทำแล้ว ตอนที่เดินผ่านมา เห็นดินในแต่ละแปลงแห้งจนผักเหี่ยวหมดแล้ว แต่เธอไม่สนใจ ขนาดคนในบ้านยังไม่สนใจเธอจะสนไปทำไม.

" พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน แล้วกัน " ม่านฝูบอกตัวเองก่อนจะหลับไปกับลูก ๆ ที่หลับไปสักพักแล้ว

เช้านี้ม่านฝู ตื่นมาแต่เช้า เธอรับลุกมาต้มข้าวต้ม เนื้อปูเหมือนเดิม แต่เป็นปูที่อยู่ในตู้แช่ที่เธอจะซื้อเนื้อปูเกรดเอมาไว้ ทำอาหารประจำอยู่แล้ว และไม่ลืมกระเทียมเจียว และต้นหอม หั่นฝอย

พอหมิงหมิงตื่นมา เธอก็ให้ไปล้างหน้าแปรงฟัน ซึ่งเธอสอนวิธีให้ลูกไปแล้ว

" หมิงหมิง น้องยังไม่ตื่นหรอ " ม่านฝู

" ยัง เดี๋ยวผมไปปลุกน้องมากินข้าว นะครับแม่"

" อื้ม พาน้องไปล้างหน้าแปรงฟันด้วยนะ"

" ครับ"

หมิงคุณรีบไปปลุกซินอี๊ เพรากลิ่นข้าวต้มของแม่ มันทำให้เขา ท้องเริ่มร้องขึ้นมาแล้ว

"ซินซิน น้องตื่นเถอะ แม่ทำข้าวต้มห๊อมหอม "

" หือ หอมมากเลยหรอพี่ใหญ่" ซินอี๋

" อืม พี่ท้องร้องแล้ว น้องลุกเร็วพี่จะพาไปล้างหน้า"

" จ้ะ หนูลุกแล้ว ไปกันพี่ใหญ่"

หมิงคุณ จูงซินซิน ไปแปรงฟันล้างหน้าตามแม่บอก ก่อนจะมานั่งรอแม่ที่โต๊ะ กินข้าวเล็ก ๆ ตอนนี้มีถ้วยข้าวต้มหอม ๆ วางไว้แล้ว หมิงหมิง เห็นถ้วยชามที่ใส่ข้าวต้ม เป็นชามใหม่สวยงาม เขาคิดว่าเมื่อวานแม่ต้องซื้อกลับมาด้วย แน่ ๆ จึงไม่สนใจ อีก

" มาแล้วนี่กระเทียมเจียว ถ้าชอบก็เติมได้ ถ้าไม่ชอบก็ไม่ต้องเติมนะจ้ะ ซินเอ๋อ ลูกต้องเป่าก่อนนะ ร้อน"

" จ้ะ "

" แม่ วันนี้ข้าวต้มทำไมหอมกว่าทุกวัน ครับ"

" หึหึ สงสัยหมิงหมิง ของแม่จะหิวมาก ไงลูก และอีกอย่างแม่ซื้อกระเทียมมาเจียวด้วยไง"

" อื้ม จริงด้วยอร่อยมากเลยครับ"

" อร่อยก็กินเยอะ ๆ วันนี้หมิงหมิง ดูน้องด้วยนะ แม่จะไปลงชื่อทำงาน กลางวันแม่จะมากินข้าวที่บ้าน "

" ครับ แม่ไม่ต้องห่วงหรอก ผมโตแล้วดูแลน้องได้"

" จ้ะ หมิงหมิงของแม่โตแล้ว "

หมิงคุณยืดอกอย่างภาคภูมิใจ ต่อไปเขาจะต้องดูแลแม่ และน้องสาว เพราเขาเป็นลูกชายคนโต พ่อก็ไม่อยู่เพราะต้องไปทหาร ฉะนั้นเขาต้องรีบโต คิดได้ดังนั้นก็ตั้งใจกินข้าวคำโต ๆ ต่อ

" หมิงหมิง ค่อย ๆ กินนะลูก ข้าวต้มมันร้อน"

" ผมต้องกินคำโตๆ ครับจะได้โตเร็วขึ้น "

" อ้อ ลูกไม่ต้องกินคำโต ๆ ก็ได้แต่กินให้อิ่ม เคี้ยวข้าวด้วย เดี๋ยวลูกก็โต จ้ะ"

" ครับ แม่"

ม่านฝูจัดแจงทุกอย่างเสร็จเตรียมน้ำใส่กระบอกแล้วก็ออกไปจากบ้านไปลงชื่อที่มีเจ้าหน้าที่ นั่งคอยจดให้อยู่แล้ว วันนี้เธอได้ไปถอนหญ้าในแปลงนา ที่ข้าวกำลัง เขียวมีน้ำขังเล็กน้อย เธอมองดูคอื่นถอดรองเท้าและย่ำไปในโคลน มองดูที่เท้าตัวเอง แล้วถอนหายใจ ยอมรับสภาพ ของร่างกายนี้ ซึ่งเธอคงต้องพื้นฟูอย่างหนัก เข้าเมืองรอบหน้าเธอจะไปซื้อรองเท้าบู๊ทยาง มาไว้สวมจะได้ไม่ต้องลุยโคลน แบบนี้อีก 2 วันเป็นวันหยุด คงต้องเข้าเมืองอีกครั้ง และครั้งนี้เธอจะพาลูก ๆ ไปซื้อเสื้อผ้า ส่วนของเธอสามารถเอา เสื้อผ้าเก่าในมิติมาใช้ได้

" แม้ เมื่อวานได้ยินว่าสะใภ้รองไป๋ ไปทวงเงินบ้านแม่สามี ได้มาตั้งหลายร้อยหยวน ไม่ใช่เหรอ ทำไมวันนี้ยังมาทำงานได้หล่ะ " ฮุ่ยเหมย ลูกสะใภ้บ้านฮงอยู่ข้างๆบ้านไป๋ ซึ่งสนิทสนมกับสะใภ้ใหญ่ และเคยแอบชอบหยางคุณ แต่หยางคุณไม่เล่นด้วย อายุ เท่ากับม่านฝู

ม่านฝูได้ยินและในความทรงจำผู้หญิงคนนี้ ชื่อฮุ่ยเหมย เป็นลูกสะใภ้ใหญ่ บ้านฮง ข้างๆ บ้านแม่สามีและยังเป็นสหายกับสะใภ้ใหญ่ไป๋ ด้วย ปกติผู้หญิงคนนี้ชอบพูดกระแหนะกระแหน เธอประจำทั้งที่เธอไม่เคยทำอะไรให้ คงเป็นพี่สะใภ้ชอบเอาเธอไปนินทา มั้ง

" สะใภ้ใหญ่ฮง มีอะไรกับฉันเหรอ ฉันจะมาทำงานหรือไม่มา จะมีเงินหรือไม่มีเงิน แล้วมันเรื่องอะไรของสะใภ้ใหญ่ฮงเหรอ ฉันสงสัยมานานแล้วว่าฉันไปทำอะไรให้ ถึงชอบมาว่าฉันบ่อย ๆ "

ม่านฝูสวนกลับทันที ในความทรงจำ เธอมั่นใจว่าแทบจะไม่เคยคุยกับฮุ่ยเหมยเลย

" เปล่านี่ฉันก็แค่ถามเธอดูเฉยๆ คนไม่เคยมีเงินเยอะอย่างเธอ พอเห็นเงินคิดว่าจะรีบไปใช้เสียอีก "

" หึหึ เงินฉัน จะใช้ตอนไหนก็เรื่องของฉัน ไม่รบกวนสะใภ้ใหญ่ของต้องมากังวลด้วยหรอกค่ะ "

พูดจบม่านฝู ก็เดินลงแปลงนาของเธอและลงมือถอนหญ้าตามที่ร่างกายนี้เคยทำประจำ

" นี่หล่อนไม่ทำงานหรือไง ทำไม่เสร็จแต้มคะแนนได้น้อยอย่ามาบ่นนะ " เจ้าหน้าตะโกนถามฮุ่ยเหมย ที่ยืนมองตามหลัง ม่านฝู ยังไม่ขยับไปไหน

" ก็กำลังจะทำอยู่นี่ไง เสร็จทันอยู่แล้ว"

ม่านฝูได้ยินแต่ไม่สนใจ เธอมองหาถุงมือในตู้ ก่อนจะหยิบออกมาสวม และถอนหญ้าต่อ รู้สึกสบายมือขึ้น เสียอย่างเดียวรองเท้าบู๊ทไม่ไดซื้อมาไว้ เพราะไม่รู้จะซื้อมาทำอะไร

บ้านใหญ่เองก็มาทำงานทั้งพ่อสามี พี่ใหญ่ น้องสามแต่วันนี้ไม่เห็นแม่สามีคงไปบ้านเดิมตามคำพ่อสามี ส่วนพี่สะใภ้ใหญ่อยู่บ้านเลี้ยงลูกเหมือนเดิม ทั้งที่ลูกชายอายุพอ ๆ กับหมิงคุณ ม่านฝูไม่สนใจเพราะทำอยู่คนละแปลง เจ้าหน้าที่จัดให้อยู่ห่างกันพอสมควร ทำให้ไม่ต้องทนมองหน้ากันมาก.

ถึงตอนเที่ยงพอเสียงแตรพักดังขึ้น ม่านฝูล้างมือล้างเท้า และรีบเดินกลับบ้านของเธอ เพราะกลัวลูก ๆ จะหิวข้าว เธอได้ให้ลูกอมลูกคนละ 2 เม็ดให้กินได้เท่านั้นเพราะกลัวฟันผุ แล้วจะปวดฟัน

" แม่ กลับมาแล้ว "เสียงซินอี๋

" พี่ใหญ่ลูกหล่ะ ทำไมนั่งอยู่คนเดียว"

"นุ้นจ้ะ พี่ใหญ่ตักน้ำ"

ม่านฝูเห็นลูกชายหิ้วกระป๋องเล็ก ตักน้ำจากบ่อ หลังบ้านใหญ่ มาใส่โอ่งข้างบ้าน ลูกชายตัวเล็กนิดเดียวแต่รู้ความ ทำงานช่วยแม่โดยไม่ต้องคอยบอก

" หมิงหมิง ไม่ต้องไปตักก็ได้ลูก ตอนเย็นแม่จะม่ตักเอง"

" ผมทำได้ แม่ ทำทุกวันอยู่แล้ว "

" ขอบใจมากนะ อาหมิง ลูกแม่ช่างรู้ความจริง ๆ เดี๋ยววันหยุดแม่จะพา ลูกสองคนไปซื้อเสื้อผ้าในเมืองดีไหม"

" จริงเหรอแม่ แม่จะพาเราไปด้วยจริง ๆ ใช่ไหม?"

" จริงสิแม่จะโกหกทำไม "

" เย้ ๆ หนูจะได้ไปด้วยใช่ไหมจ้ะ"ซินอี๋

"จ้ะ ตอนนี้เราไปกินข้าวเถอะ บ่ายแม่ต้องไปทำงาน อีก "

" วันหยุดนี่อีกเมื่อไหร่หล่ะแม่"

ม่านฝูมองหน้าลูกชาย หมิงคุณ รู้ตัวจึงรีบพูดใหม่

" วันหยุดอีกกี่วันครับแม่"

" อีก 2 วัน จ้ะ "

หมิงคุณหันไปมองหน้าน้องสาวและยิ้มให้กันกินข้าวเสร็จม่านฝูนั่งพักได้สักพักก็ออกไปทำงานต่อ จนถึงเย็นกรรมการมาตรวจให้คะแนนเธอทำได้มากจึงได้ถึง 9 คะแนนเกือบเท่าผู้ชายเพราะมีถุงมือ ทำให้เธอถอนได้เร็วขึ้น

" วันนี้ทำอะไรให้ลํกกินดีนะ"

ขณะเดินไต่คันนากลับบ้าน ก็คิดไปด้วยว่าจะทำกับข้าวอะไรกินดีที่ลูกจะไม่แปลกใจ

"ข้าวผัดไข่แล้วกันทำน้ำซุปซดร้อนๆ คงอร่อยดี" พูดเองเออเอง เสร็จก็เลาะที่ลับตาหยิบไข่ในครัวคอนโดมา 1 แพ็ค 10 ฟอง แล้วจึงเดินกลับเข้าบ้าน

หมิงคุณเห็นแม่หิ้วไข่กลับมาด้วยตาก็เป็นประกาย เขาไม่เคยได้กินไข่เป็นฟอง ๆ แบบนี้เลยแต่นี่แม่เอามาหลายฟอง มาก

" แม่ครับ แม่จะทำไข่ให้เรากินใช่ไหม "

" ใช่ จ้ะ หมิงหมิง เล่นกับน้องไปก่อน แม่จะรีบทำแล้วจะพาไปอาบน้ำกันนะ"

" ครับ"

ม่านฝูงหุงข้าวด้วย และทำซุปไข่ไปด้วย พอข้าวสุก ก็สับกระเทียมและทำข่าวผัดไข่เหลือง ๆ ให้ลูก เธอใส่หอมหัวใหญ่นิดหน่อยเพราะกลัวลูก ๆ ไม่ชอบ เสร็จแล้ว จึงดับไฟ เรียบร้อยก่อนจะไปพาลูก ๆ ไปอาบน้ำเธอเข้า เข้าไปในห้องนอนหยิบยาสระผม ออกมาด้วยและลื้อเสื้อยืดตัวเล็ก ๆ หน่อยออกด้วย เพื่อจะให้ลูกได้ใส่นอนไปก่อน

" เสร็จแล้ว ปะไปอาบน้ำกันจะได้มากินข้าว"

"จ้ะ /ครับ"

จับลูกทั้งสองอาบน้ำสระผม เสร็จก็เอาผ้าเช็ดตัวผืนเก่า ออกมาเช็ดตัวให้แล้วจึงเอาเสื้อยืดที่ตัวเล็กสำหรับเธอ แต่ใหญ่ สำหรับเด็กทั้งสอง ใส่เสร็จเธอใช้เชือกผ้ามัดตรงเอวเพื่อดึงให้ชายผ้าสูงจะได้ไม่ละพื้น

" ใส่ไปก่อนค่อยไปซื้อเสื้อผ้าของลูกวันหลัง"

" นี่ก็ดีมากแล้วครับแม่ "

" ใช่จ้ะ หนูชอบ "

"ไปกลับบ้านกินข้าวกัน "

สามแม่ลูกวันนี้ก็กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย เพราะทำงานมาทั้งวันม่านฝูก็พลอยเจริญอาหารไปด้วย

ผ่านมาจนถึงวัยหยุดเธอตื่นมาทำซาลาเปา ดีที่มีแป้งสำเร็จ แค่นวดให้ได้ที่ก็สามารถ ห่อกับใส้ผักแต่แอบใส่หมูไปเล็กน้อย กินกับลูก ๆ คงไม่เป็นไร เธอคิดก่อนจะหยิบ ซึ้งนึ่งใบเล็กออกมานึ่ง ถ้าลูกถามก็คงบอกว่ายืมมา ถ้าไม่ถามก็ผ่านไป ทำซาลาเปาไว้ 20ลูก เผื่อไว้กินวันหลังด้วย

" แม่ ครับ ซาลาเปาของใครหรอ"

" แม่ ทำเองนี่แหล่ะ เอาไปกินตอนเข้าเมืองไงรีบไปเตรียมตัว ปลุกน้องด้วยเดี๋ยวไม่ทันรถ"

" ครับ ...ซินซิน ตื่นเร็วเข้า วันนี้จะได้นั่งรถเข่าเมืองแล้วนะ เร็ว ๆๆๆ" หมิงคุณรีบตะโกนบอกน้อง

" หนูตื่นแล้ว ฮ่าวว"

" นั่งหาวอยู่นั่นแหล่ะลุกมาเร็วเข้าเดี๋ยวไม่ทันรถหรอก"

ม่านฝูมองท่าทางตื่นเต้นของลูก ๆ ก็สะท้อนใจเธอคิดว่าจะทำให้พวกเขาตื่นเต้นดีใจมากขึ้นไปเรื่อย ๆ แบบนี้แหล่ะ

เรียกลูกๆมาล้างหน้าตา แปรงฟันและเช็ดเนื้อตัวนิดหน่อยและใส่เสื้อผ้าที่ดีที่สุดหรือขาดน้อยที่สุด เสร็จแล้วก็พาลูกเดินอ้อมไปรอขึ้นรถ เธอเอาซาลาเปาใส่ ตะกร้าใบเล็กสะพายมาด้วย

❌ ยังไม่ตรวจคำผิด 🙏

# ขอบคุณที่ติดตามค่ะ🙏♥️