"หึ หึ มิคาดว่า เจ้าจะจดจำข้าได้"
"ผมสีน้ำหมึกของท่าน ดวงตาของท่านที่มิเหมือนผู้อื่นใดนั้น คล้ายคลึงกันกับองค์จักรพรรดิองค์ก่อนอย่างยิ่งนัก"
"แม้องค์จักรพรรดิ รูปโฉมงดงาม แต่กลับคล้ายคลึงกับบุรุษผู้หนึ่งในราชสำนัก บุรุษผู้นั้นอุ้มชูข้ามาแต่เยาว์วัยและมีบ้านเดิมเดียวกันกับพระชนนี "
" เจ้ารู้ "
"ข้ามิรู้เรื่องราวอันใดเลย แต่ดวงตาของข้า กลับมองเห็นมัน "
"องค์จักรพรรดิเป็นเช่นใดบ้างในยามนี้ "
"ยังมิสิ้นพระชนม์ "
"แล้วพระชนนีเล่า"
"นางสิ้นพระชนม์ในกองเพลิงพร้อมกับตำหนักของนางแล้ว "
"เช่นนั้น ท่านจะทำเช่นใดกับข้าต่อไป ข้าเป็นสตรีขององค์จักรพรรดิ ชั่วชีวิตนี้ มีดวงใจได้เพื่อบุรุษเดียว "
มู่เหมียน เอ่ยตามธรรมนองคลองธรรม เช่นอย่างทั่วๆไป แต่มิคาดบุรุษตรงหน้าของนางขบฟันกรอด เอ่ยตอบนางลอดไรฟันออกมา
"ตลอดชั่วชีวิตนี้ เจ้าอย่าได้หวังไปจากข้า ทางเดียวที่จะหนีข้าได้ก็คือความตายเพียงเท่านั้น!!
