ลี่ชุนพยายามขัดขืนกาย ทั้งผลักและใช้ขาถีบบุรุษอย่างแรง หลีกหนีความวาบหวิวที่นางไม่เคยคุ้น เสิ่นเหวินปินที่ระวังตนอยู่มิน้อย หลบหนีนางไปอย่างทันท่วงที และขยับกายขึ้นคล่อมนางในทันใด
"ชู่วว อย่าขัดขืนเลย ฤทธิ์ยานี้แรงมาก บุรุษนิยมชมชอบใช้กันในวงกว้าง หากเจ้ามิให้ข้าช่วยถอนพิษออก ข้าคงมิยอมให้บุรุษอื่นใดช่วยเจ้าได้แน่ในยามนี้ "
ลี่ชุนดิ้นไปมายามที่มือหนาลูบไล้ไปตามเอวบางของนาง และขยุ้มลงบนหน้าอกของนางอย่างแนบชิด มือหนา เคล้นคลึงหน้าอกของนางไปมา ไถฝ่ามือแกร่ง มือวนไปมาบนยอดอกน้อยๆอย่างมีอารมณ์ยิ่ง ยอดอกสีหวานแข็งขึงขึ้นมาใต้มือหนาสากระคาย เสียวสะท้านจนแทบคลั่ง
"อ้าาาา อย่านะ !! "
ลี่ชุนพยายามดึงมือหยาบๆนั้นออกไปให้ได้ แต่ทว่ายามยิ่งขัดขืน ฝ่ามือนั้นกลับยิ่งไล้ลงน้ำหนักไถวนไปทั่วยอดอกของนาง ความเสียวซ่านปะทุขึ้นมาจนร่างนางแอ่นโค้งขึ้นมาจากบนเตียง
"อร้า อรือ อร้า "
ริมฝีปากร้อนๆตามติด
