มู่เหมียนตกตะลึง ยามที่ร่างหนาดึงผ้าคาดเอวของนางออกไปอย่างว่องไว และจับข้อมือของนางมัดเข้าด้วยกัน
ในรถม้ากว้างขวาง ม้าหายใจฟืดฟาด อากาศเริ่มเย็นลงในภายนอก แต่ภายในใจมู่เหมียนร้อนรนตื่นตระหนก นางกำลังจะอ้าปากกรีดร้อง ผ้าอีกหนึ่งผืนก็มัดลงมาที่บนปากนาง
"อื้อออ อ่อยอ้าอ่ะ อ่อยยย อื้อออ "
ร่างหนาแสยะยิ้มและใช้ฝ่ามือลูบไล้เรียวขานางเบาๆ มู่เหมียนขนลุกเกรียว มือร้อนๆไต่ขึ้นมาช้าๆ สัมผัสในวันวาน ทำให้นางฉ่ำชื้นไปหมด บุรุษแปลกหน้ากำลังลวนลามนาง มู่เหมียนตื่นตระหนกและเสียวซ่านระคนกัน แต่สติส่วนลึก ทำหน้าที่ของมันเป็นอย่างดี มู่เหมียนใช้เท้าถีบคนขับรถม้า และพลิกข้อมือบิดออกจากกันดึงผ้าที่มัดมือนางออกไปในทันที
"อย่าเข้ามาใกล้ข้านะ มิเช่นนั้น ข้าจะกรีดร้องให้คนช่วย เจ้าคนต่ำช้า"
ร่างหนาที่มึนงงเพียงนิด หัวเราะชอบใจในลำคอตนและขยับเข้าหานางอีกครา มู่เหมียนชักมีดออกมาจากอกของนาง และถือข่มขู่คนขับร
