เกิดใหม่..ใกล้เธอ
17
ตันหยงตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็ปาเข้าไปเกือบจะเก้าโมงแล้ว ด้วยอาการที่ปวดหนึบไปทั้งศีรษะ เธอจำไม่ได้เลยว่าเมื่อคืนกลับมาที่ห้องตั้งแต่ตอนไหนและกลับมาได้อย่างไร รู้ตัวแค่ว่าดื่มไปเยอะมากและเดาว่าน่าจะเมามากๆเช่นกัน
"หยง มากินข้าวเช้ากันเร็ว"
กวินตากวักมือเรียกตันหยงบนโต๊ะอาหารทันทีที่เห็นเธอออกมาจากห้องพัก แต่ตันหยงกลับไม่เห็นสมาชิกคนอื่นๆเลยแปลกใจขึ้นมานิดหน่อย
"คนอื่นล่ะ?"
"กลับกันหมดแล้ว"
"ห่ะ!"
"พี่ชานนท์ให้กลับไปก่อนพวกเราจะตามไปทีหลัง"
"ไง ตื่นแล้วเหรอ? เอ้านี่ยาแก้ปวดลดไข้ เห็นยัยตาบอกเหมือนเราจะมีไข้ พี่เลยไปหายามาให้ และให้คนอื่นกลับไปก่อน ทีหลังก็ดื่มให้มันน้อยๆหน่อย"
พอเห็นหน้าชานนท์ ภาพเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก็แวบมาในหัว ตันหยงยกมือขึ้นกุมขมับรู้สึกว่าศีรษะของเธอยังหนักอึ้ง แต่ทำไมกวินตาเพื่อนรักของเธอถึงได้ดูชิลล์อะไรปานนั้น
"ขอบคุณค่ะ คราวหล
