ALPER
Saatler ilerledikçe çıldırma noktasına geldim. Yoktu. Sidra hiçbir yerde yoktu. Sanki buhar olup uçmuştu. Bakmadığımız park, kafe kalmamıştı. Mardin’den gelen adamlar tarafından alınma ihtimali gittikçe artıyordu. Ne düşüneceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum. Kapana kısılmış gibi hissediyordum. Nevzattan sonra sürekli sakin olmamı söyleyen anneme patladım “Yeter anne! Sakin falan olmayacağım. Sidra ortada yok, nasıl sakin olayım. Ne haldedir şimdi kim bilir. Allah bilir ne kadar korkuyordur.”
Annem elimi tuttu. Beni anladığını söyledi. Ona hiçbir şey bilmediğini söyledikten sonra Mardin de olanları, Sidrayla hangi şartlarda evlendiğimi açıklamak zorunda kaldım. Beni dinledikçe öfkelendi. Bu defa o bağırmaya başladı. “Gencecik bir kızı mal gibi oradan oraya sürükleyen aileler cezaland
