Sidraya sıkıca sarıldım, alnını öperek geri çekildim. “Ama ben sana Eda ile görüşmeye gideceğimi arayıp haber vermiştim” dedikten sonra geri çekilip cebimdeki kendi telefonumu çıkarttım. “Şimdi sana üzüntünü giderecek kısa bir film izleteceğim, sevdiğim. Bu saçma fotoğraflar için asıl ben üzgünüm, çok özür dilerim.”
Edanın bu kadar ucuz numaralara başvurması kadar komik bir şey olamazdı. Yeşilçam film sahnelerini yaşadığımıza gülsem mi sinirlensem mi şaşırmıştım.
4 SAAT ÖNCE
Eda görüş alanımıza girdi. Benden önce gelmiş, kafenin ağaçlıklı olan bahçesinde oturuyordu. Normalde randevularımızda beni dakikalarca bekletirdi. Hatta bir saat, iki saat beklediğim zamanlar bile olmuştu. Vaktinden önce gelmesi çok ilginçti. Onu izlerken kendi içimde hala ne yapmaya çalıştığını sorguluyordum. Ilg
