ALPER
Uçaktan öğleden önce on birde indim. Hava alanında çıkış kapısına ilerlerken telefonumu açıp Sidra’yı aradım. Telefona “İndin mi?” diye cevap verdi. İndiğimi söylediğimde yolculuğumun nasıl geçtiğini sordu.
“Sıkıntısız geçti. Sen ne yaptın, kursta mısın?”
Neşeli gelen sesiyle ilk iki dersin bittiğini anlattı. “Burada güzel zaman geçiriyorum.” Dedi. Onun mutlu olması beni de mutlu ediyordu. Tek problemim gece evde yalnız kalacak olmasıydı. Hiç içime sinmiyordu. Bunu dile getirdiğimde bana Midyatta kaçırıldığında hakladığı iki adamı hatırlattı. “Ayrıca evde yanız değilim, Kurt var” dedi.
Onu Midyatta her yerde aradığımız gün an aklıma geldikçe tüylerim ürperiyordu ama Sidraya hissettirmemek için bende onun gibi gülerek konuşuyordum. “Kurt mu? Hani şu benim kendine hayrı olmayan uyu
