SİDRA
Alper'i ağlarken görmek kalbime öyle dokundu ki gözlerim doldu, boğazım düğümlendi. İkimiz de acı çekiyorduk, ikimizde bir parti kaçamağının bedelini ödüyorduk.
Ağlamamak için kendimi zor tutarken, onu görmezden gelip içeriye girmek istedim. Konuşmadan başımla selam verip eve doğru hareket ederken sendeledi. Sarhoştu, ayakta zor duruyordu.
Ondan tarafa yürüdüm. Yaklaştığımı görünce sırtını bana dönerek gitarı yere bırakıp koltuğa oturdu. Aceleyle gözlerini siliyordu. Onu böyle görmemi istemediğini fark edince Alper’e toparlanması için zaman tanıdım
Ağır adımlarla masaya ulaştığımda elimdeki çantaları yere bıraktım, karşısına yerleştim. Hiç iyi görünmüyordu. Gözlerinde kaybolmuş bir ifade vardı, sanki dünyaya yabancılaşmış gibiydi. Konuşmadan bir süre bekledik, sessizlik içimi
