“พี่ภูผาคะ เราไปต่อกันไหม”
“อืม” ภูผาตอบตกลงไปต่อกับสาวสวยหุ่นเซ็กซี่ข้างกาย เขาลุกขึ้นยืนและเดินนำเธอออกไปจากบริเวณโซนวีไอพีของผับ
ร่างสูงก้าวเดินโดยไม่สนใจคู่ขาที่กำลังเร่งเดินตามภูผา เขาเดินนำมายังชั้นสองของผับที่มีห้องนอนสำหรับแขกวีไอพีหรือเรียกอีกอย่างหนึ่ง (ห้องเชือด)
“พี่ภูผาคะ”
“ว่า” ร่างสูงเดินมานั่งพิงที่โซฟาปลายเตียง มือหนาเคาะซองบุหรี่อย่างใจเย็นพาลเอ่ยถามสาวสวยที่หิ้วมาด้วย
“ทำไมพี่ภูผาไม่พา เมญ่าไปที่ห้องทำงานคะ”
“ห้องส่วนตัว ไม่เคยมีใครได้เข้าไป” ภูผาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดพร้อมกับสูดควันเข้าไปในปอดระบายอารมณ์ของตัวเอง สายตาและใบหน้าเบื่อหน่ายของเขาทำให้เมญ่าเริ่มทำตัวไม่ถูก เพราะไม่เคยเจอผู้ชายที่เมินเธอแบบนี้มาก่อน
ขาเรียวสวยบวกกับชุดเดรสเกาะอกที่ห่อหุ้มสองเท้าแทบไม่มิด เพื่อแค่ถูกกระชากนิดหน่อยเกาะอกของเธอก็คงร่วงลงมาถึงเอวบาง เมญ่าเดินเข้าไปนั่งบนตักของภูผาในขณะที่เขา
